Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΔΡΥΜΩΝΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

 Ο Πολιτιστικός Σύλλογος ΠΑΛΑΙΧΘΩΝ οργανώνει εκδρομή στους   ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΔΡΥΜΩΝΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ την Κυριακή 29 Μαΐου 2011. Η Τιμή Εκδρομής είναι 15Ευρώ και ξεναγός η Έφη Καφετζιδάκη


Το πρόγραμμα της εκδρομής έχει ως εξής :

Αναχώρηση στις 8:00π.μ. από Ομόνοια επί της 3ης Σεπτεμβρίου έναντι του Hondos Center. Οδεύουμε προς Β. Εύβοια και επισκεπτώμεθα το μουσείο απολιθωμάτων Κερασιάς, όπου θα δούμε σκελετούς από προβοσκιδωτά, καμηλοπαρδάλεις, αίλουρους, ύαινες κλπ. Κατόπιν θα περι-ηγηθούμε μέσα από το ειδικά διαμορφωμένο μονοπάτι, με ξύλινες γέφυρες, σχοινιά και στηρίγματα του Δασαρχείου Λίμνης, στο εντυπωσιακό πάρκο με τους καταρράκτες της Δρυμώνος, τοποθεσία ανεξάντλητης φυσικής ομορφιάς σε υψόμετρο 620μ, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα, κατάφυτο από έλατα, κουμαριές, δρυς, μαύρη Πεύκη να κυκλώνουν τον καταρράκτη που ξεχύνεται σε μία κρυστάλλινη μικρή λίμνη από ύψος 15 μέτρων. Αηδόνια, δρυοκολάπτες, γερακότσιχλες, τζιτζίκια σε αρμονία με το κελάρισμα του ποταμού Σηπιά, συνθέτουν το ηχητικό πάζλ του υδροβιοτόπου . Ξενάγηση στο ξύλινο περίπτερο όπου θα θαυμάσωμε την έκθεση τοπικών φυτών καθώς και απολιθωμάτων που έχουν βρεθεί στη περιοχή. Θα χορέψουμε και θα φάμε με φαγητά δικά μας. Απογευματινή βόλτα για καφέ στην Λίμνη Ευβοίας και επιστροφή στην Αθήνα.
ΘΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ , ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ : Τηλ : 6944965803, 6942551213

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Λιγότερες παραλίες με Γαλάζια Σημαία το 2011 για την Ελλάδα

Με 34 λιγότερες Γαλάζιες Σημαίες υποδέχεται το καλοκαίρι η Ελλάδα. Το 2011 σε 387 ακτές και σε 9 μαρίνες θα κυματίζει η «Γαλάζια Σημαία» ενώ σε 34 ακτές θα υποσταλεί. Πέρυσι η Ελλάδα είχε 421 βραβευμένες ακτές και 9 μαρίνες.

Παρ' όλα αυτά διατηρεί τη δεύτερη θέση ανάμεσα σε 41 χώρες, με πρώτη και πάλι την Ισπανία. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), που είναι υπεύθυνοι του προγράμματος στη χώρα μας, η Ελληνική Επιτροπή εξαίρεσε 11 ακτές διότι δεν είχαν εξαιρετική ποιότητα νερών και άλλες 11 γιατί υστερούσαν σε οργάνωση και αριθμό δειγματοληψιών υδάτων. Άλλες 12 ακτές απορρίφθηκαν από τη Διεθνή Επιτροπή των Γαλάζιων Σημαιών διοτί ο αριθμός των δειγματοληψιών δεν ήταν επαρκής. Σε όλο τον κόσμο βραβεύτηκαν 3.012 ακτές και 638 μαρίνες.

Οι νομοί με τις περισσότερες Γαλάζιες Σημαίες για φέτος είναι του Λασιθίου και των Δωδεκανήσων με 40 και 37 βραβευμένες ακτές αντίστοιχα. Η Χαλκιδική «έχασε» φέτος 10 σημαίες και από 40 βραβευμένες ακτές που είχε πέρυσι, φέτος η σημαία θα κυματίζει σε μόλις 30. Στο νομό Θεσσαλονίκης, η γαλάζια σημαία θα κυματίζει σε έντεκα αμμουδιές και στην Πιερία σε δέκα.
Για περισσότερες πληροφορίες:
Γαλάζιες σημαίες 2011

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Σπέτσες: Κοσμοπολίτικη απόδραση στον Αργολικό Κόλπο

spetses1Image via WikipediaΑποπνέουν έναν αέρα κοσμοπολιτισμού, ενώ δίνουν την εντύπωση ότι οι κάτοικοι δεν είναι συνηθισμένοι νησιώτες, αλλά αστοί σε ένα πολύ όμορφο και φροντισμένο τόπο που τον περιβάλλει η θάλασσα, με επιβλητικά αρχοντικά και ιστορία ταυτισμένη με ήρωες και καπεταναίους της Επανάστασης του 1821


Κείμενο: Κυριακή Βασσάλου/kathimerini.gr

Οι Σπέτσες, το νοτιότερο και δυτικότερο από τα νησιά του Αργοσαρωνικού, απέχουν 53 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά και βρίσκονται στην είσοδο του Αργολικού Κόλπου, κοντά στις νότιες ακτές της Αργολίδας. Από τις ακτές αυτές το νησί χωρίζεται με το στενό των Σπετσών, που έχει πλάτος μόλις 1,5 ναυτικό μίλι. Απέναντι, στην περιοχή της Ερμιονίδας, βρίσκονται το Πόρτο Χέλι και η Κόστα, με την οποία υπάρχει τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση. Γύρω από τις Σπέτσες υπάρχουν τα μικρά νησιά Μπούρμπουλο, Πετροκάραβο, Aγιος Ιωάννης και Σπετσοπούλα, το πευκόφυτο νησάκι που αποτελεί ιδιοκτησία της οικογένειας Νιάρχου.
Oπως αναφέρουν ο Στράβων και ο Παυσανίας, το όνομα του νησιού κατά την αρχαιότητα ήταν Πιτυούσα, δηλαδή πευκόφυτη. Από την παραφθορά του ονόματος αυτού κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους προήλθε το Πέτσα, που έγινε από τους Ενετούς Spetsic και εν συνεχεία Σπέτσα και Σπέτσαι. Κατ' άλλους, το όνομα προέρχεται επίσης από τους Ενετούς, που αποκαλούσαν το νησί Isola di Spezzia, δηλαδή νησί των αρωμάτων, λόγω των πολλών αρωματικών φυτών του. Η αρβανίτικη παραφθορά του ονόματος αυτού γέννησε την ονομασία Σπέτσες.
Εδώ και αρκετές πλέον δεκαετίες, οι Σπέτσες, δεδομένης και της εγγύτητας του νησιού στον Πειραιά και την Αθήνα, πλάι στα παραδοσιακά νησιώτικα σπίτια φιλοξενούν εντυπωσιακές βίλες Ελλήνων και ξένων επιχειρηματιών, και ακολούθως οι Σπετσιώτες έχουν στραφεί στην προσέλκυση επισκεπτών υψηλού οικονομικού βεληνεκούς...
 Spetses5Image via Wikipedia

Γνωριμία με το νησί
Ηδη, από τα μέσα του 19ου αιώνα η ζωή στο νησί συγκεντρώνεται σε ένα και μοναδικό οικισμό, με στενά πλακόστρωτα δρομάκια και καλαίσθητη αρχιτεκτονική, πολλά και εντυπωσιακά αρχοντικά σπίτια, ο οποίος αναπτύχθηκε κατά μήκος της βορειοανατολικής ακτής. Για την περιήγησή σας στο νησί θα σας συμβουλεύαμε να έχετε ως αφετηρία την ιστορική πλατεία της Ντάπιας με τα κανόνια.

Προς Ανατολάς

Για αρχή, ακολουθήστε τον παραλιακό δρόμο, κατευθυνόμενοι βορειοανατολικά, ήγουν όπως κοιτάτε τη θάλασσα δεξιά, όπου θα συναντήσετε την παραλία του Αγίου Μάμμα, με αρκετά cafe και εστιατόρια. Στη συνέχεια της διαδρομής, παράλληλα με την παραλία του Αγίου Νικολάου, θαυμάστε μερικά από τα επιβλητικότερα αρχοντικά του νησιού, σε ένα εκ των οποίων πριν από πολλά χρόνια γυρίστηκε η ελληνική ταινία «Τζένη, Τζένη»(!), και στο τέλος της το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, όπου υψώθηκε η σημαία της Επανάστασης στις 3 Απριλίου 1821. Ο μεταβυζαντινός αυτός ναός είναι από το 1805 η μητρόπολη των Σπετσών.
Κοντά στον Αγιο Νικόλαο βρίσκεται η Καποδιστριακή Πνευματική Λέσχη, ενώ συνεχίζοντας θα φτάσετε στην παραλία του Παλιού Λιμανιού (Μπάλτιζα), περνώντας από παραδοσιακούς ταρσανάδες (καρνάγια). Εδώ, χτυπάει και η καρδιά του καλού φαγητού και της διασκέδασης τόσο για τους Σπετσιώτες όσο και για τους φίλους του νησιού.
Ο δρόμος συνεχίζεται προς το Φάρο, όπου βρίσκεται ο μικρός ναός της Παναγίας της Αρμάτας. Το εκκλησάκι χτίστηκε την περίοδο 1826-30 από την οικογένεια του Ι. Κούτση, προς τιμήν της Παναγίας που το 1822 βοήθησε τη μέρα του «γενεθλίου» της (8 Σεπτεμβρίου) τους Σπετσιώτες ενάντια στον τουρκικό στόλο. Στην ίδια περιοχή υπάρχει ο κήπος του κανονιοστασίου, με το αναστηλωμένο κανονιοστάσιο του Χατζηγιάννη Μέξη, αλλά και σύγχρονες παρεμβάσεις και συγκεκριμένα χάλκινα γλυπτά της Ναταλίας Μελά.
Η παραλιακή αυτή διαδρομή είναι από τις ομορφότερες που θα ακολουθήσετε στο νησί. Μπορείτε δε να την κάνετε πεζή ή ακόμα καλύτερα με ποδήλατο. Οταν φτάσετε στην περιοχή του Φάρου, τόσο η θέα προς το Παλιό Λιμάνι, όσο και προς τη θάλασσα θα σας αποζημιώσει για την πεζοπορία.

 House of Laskarina Bouboulina, in Spetses.Image via WikipediaΠρος Δυσμάς
Επιστροφή στην Ντάπια και ευκαιρία για μια γνωριμία με το εσωτερικό του οικισμού των Σπετσών αλλά και τη βορειοδυτική πλευρά της παραλίας.
Αν κινηθείτε στον εσωτερικό δρόμο θα θαυμάσετε το νεοκλασικό αρχοντικό του Ανάργυρου με τις δύο αιγυπτιακές σφίγγες να δεσπόζουν αριστερά και δεξιά από την είσοδο. Δίπλα, βρίσκεται η πλατεία Πευκάκια με το μικρό δασύλλιο και το αρχοντικό της Μπουμπουλίνας, όπου από το 1991 λειτουργεί το ομώνυμο μουσείο.
Στο Μουσείο εκτίθενται προσωπικά αντικείμενα της ηρωίδας και ντοκουμέντα σχετικά με τη δράση της. Από τη συλλογή των όπλων ξεχωρίζει η χρυσοποίκιλτη πιστόλα και ένα μογγολικό ξίφος σε σκαλιστή δερμάτινη θήκη, δώρο του τσάρου Αλέξανδρου Α΄, ενώ από τα προσωπικά της αντικείμενα η μεταξωτή και κεντημένη με χρυσό και ασήμι μαντίλα. Από τα εντυπωσιακότερα εκθέματα του μουσείου είναι το χρηματοκιβώτιο και το ξύλινο μοντέλο του «Αγαμέμνονα», ναυαρχίδας της Μπουμπουλίνας, καθώς και η επίπλωση του χώρου και το φλωρεντιανής προέλευσης ξυλόγλυπτο ταβάνι της μεγάλης σάλας. Αν κατευθυνθείτε προς την παραλία θα φτάσετε στην πλατεία Μπουμπουλίνας, όπου δεσπόζει το άγαλμα της ηρωίδας και το ιστορικό ξενοδοχείο Ποσειδώνιο. Χτισμένο με εντυπωσιακή αρχιτεκτονική και πολυτελέστατη εσωτερική διακόσμηση το 1914 από τον Σ. Ανάργυρο, ήταν στην εποχή του το μεγαλύτερο επαρχιακό ξενοδοχείο των Βαλκανίων. Σήμερα, απ' ό,τι μπορέσαμε να δούμε, το Ποσειδώνιο ανακαινίζεται, γι' αυτό και θα το θαυμάσετε μόνο εξωτερικά. Στην πλατεία Μπουμπουλίνας κάθε χρόνο πραγματοποιούνται οι εκδηλώσεις της Αρμάτας, της αναπαράστασης, δηλαδή, της ιστορικής ναυμαχίας των Σπετσών της 8ης Σεπτεμβρίου 1822. Πρόκειται για το πιο γνωστό από τα έθιμα του νησιού και πραγματοποιείται την εβδομάδα 3 - 8 Σεπτεμβρίου. Η συμμετοχή κατοίκων και επισκεπτών είναι μεγάλη, ενώ αποκορύφωμά της είναι η ανατίναξη ομοιώματος της τουρκικής ναυαρχίδας, μέσα σε πανδαισία πυροτεχνημάτων και φωτοβολίδων.
Στη συνέχεια της διαδρομής θα συναντήσετε το Δημαρχείο, που στεγάζεται στο παλιό σπίτι του Ν. Κυριακού, με εντυπωσιακά αετώματα και μια πλατιά βεράντα που στηρίζεται σε λιθόκτιστα τόξα και πεσσούς. Ακολουθεί το συγκρότημα της Αναργυρείου-Κοργιαλενείου Σχολής Σπετσών, που πήρε το όνομά της από τον Σπετσιώτη Σ. Ανάργυρο και τον Κεφαλονίτη Μ. Κοργιαλένιο, οι οποίοι χρηματοδότησαν την ίδρυσή της. Η Σχολή λειτούργησε από το 1927 ώς το 1983, ενώ σήμερα φιλοξενείται στο κτίριό της το Πρότυπο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Εκεί κοντά βρίσκεται και Παράρτημα των ΤΕΙ Πειραιά (Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων), στο οποίο φοιτά ένας σχετικά μικρός αριθμός σπουδαστών, ικανός ωστόσο να προσδώσει μια ακόμα πιο έντονη νότα ζωής στο νησί καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Αναφερόμενοι σ' αυτή τη μεριά του οικισμού, οι Σπετσιώτες κάνουν λόγο για τις Σχολές.
Επιστρέφοντας στο κέντρο του οικισμού, η Πλατεία του Ρολογιού πήρε το όνομά της από το ρολόι που δεσπόζει εκεί, χτισμένο στις αρχές του 20ού αιώνα από τον Γ. Ι. Λεωνίδα. Από εδώ, ο εσωτερικός δρόμος οδηγεί στο αρχοντικό του Χατζηγιάννη Μέξη, στο οποίο από το 1939 φιλοξενείται το Μουσείο των Σπετσών με ευρήματα 4.000 και πλέον ετών. Στο Μουσείο εκτίθενται -μεταξύ άλλων- τα όπλα και τα οστά της Μπουμπουλίνας, ιστορικά έγγραφα, προσωπικά αντικείμενα και όπλα άλλων αγωνιστών. Η δε λαογραφική συλλογή του μουσείου περιλαμβάνει στολές, υφαντά, κεντήματα, αντικείμενα καθημερινής χρήσης και ξυλόγλυπτα έπιπλα.

Spetses, Greece-14Image by Nikita Avvakumov via FlickrΚάνοντας το γύρο
Με δεδομένο ότι έχετε στη διάθεσή σας αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, μια καλή ιδέα είναι να βγείτε από τα στενά όρια του οικισμού των Σπετσών και να γνωρίσετε και το υπόλοιπο νησί. Ο γύρος του νησιού είναι 25 - 27 χιλιόμετρα (μισή ώρα χωρίς στάσεις) και μπορεί να σας προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα για τις Σπέτσες, καθώς μόλις περάσετε την παραλία της Αγίας Μαρίνας, αν κινηθείτε βορειοανατολικά, τα σπίτια ή καλύτερα οι βίλες που θα συναντήσετε θα σας προκαλέσουν ιδιαίτερη εντύπωση, ειδικά όσοι δεν είστε συνηθισμένοι σε τέτοια μεγέθη, σε ιδιωτικές παραλίες, πισίνες και ελικοδρόμια.
Καιρού επιτρέποντος, ακολουθώντας αυτή τη διαδρομή, μπορείτε να διαλέξετε την παραλία της αρεσκείας σας, ενώ είναι ευκαιρία να επισκεφθείτε και το Καστέλι, τον μεσαιωνικό οικισμό του νησιού, σε μια γραφική τοποθεσία, όπου θα θαυμάσετε τα μεταβυζαντινά εκκλησάκια του Αγίου Βασιλείου, της Αγίας Τριάδας, της Κοίμησης της Θεοτόκου και των Ταξιαρχών. Στο Καστέλι μπορείτε να φτάσετε αν ακολουθήσετε τον μοναδικό δρόμο που κατευθύνεται νότια προς το βουνό, αλλά για να μη χαθείτε θα σας συμβουλεύαμε να ρωτήσετε καλύτερα κάποιον ντόπιο.
Παραλίες
Ο καιρός σιγά σιγά «ανοίγει» και οι Σπέτσες εκτός από ενδιαφέρουσα κοσμοπολίτικη ζωή διαθέτουν αρκετές οργανωμένες και μη παραλίες:
Δίπλα στο λιμάνι υπάρχει η αμμουδιά του Αγίου Μάμμα, ενώ στο δρόμο που οδηγεί στο Παλιό Λιμάνι υπάρχει η μικρή βοτσαλωτή παραλία του Αγίου Νικολάου. Αμέσως μετά το Παλιό Λιμάνι θα συναντήσετε την οργανωμένη και κοσμική παραλία της Αγίας Μαρίνας. Στην άλλη πλευρά του οικισμού υπάρχει η μικρή αμμουδιά της Κουνουπίτσας και εν συνεχεία η οργανωμένη παραλία της Αναργυρείου Σχολής.
Εξω από τον οικισμό των Σπετσών, και συγκεκριμένα στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, μετά την Αγία Μαρίνα, θα συναντήσετε την παραλία Κουζουνός με άμμο και βότσαλα, ενώ ακολουθεί μια καταπράσινη οργανωμένη παραλία με βότσαλα, η Ξυλοκέριζα.
Με κατεύθυνση προς τη βόρεια πλευρά του νησιού, μετά την παραλία της Αναργυρείου Σχολής, θα συναντήσετε τον οικισμό Λιγονέρι με τις δύο παραλίες του, ενώ λίγο πιο πέρα υπάρχει η ήσυχη και απόμερη παραλία Βρέλλος. Ακολουθούν η Ζωγεριά, οι Καμάρες με τρεις μικρούς και απόμερους κολπίσκους και η Αγία Παρασκευή. Δυστυχώς, στην πρόσφατη βόλτα μας, η μέχρι πρότινος πευκόφυτη Αγία Παρασκευή, έπειτα από μεγάλη σε έκταση πυρκαγιά, έχει χάσει την ομορφιά, τη ζωντάνια και κυρίως την «ανάσα» της, με το δάσος γύρω από αυτήν καμένο.
Δίπλα στην Αγία Παρασκευή βρίσκονται οι Αγιοι Ανάργυροι με τον μικρό παραθεριστικό οικισμό και οργανωμένη παραλία. Τη θερινή περίοδο, μπορείτε να βρείτε και κάποια ενοικιαζόμενα δωμάτια για να μείνετε. Αν περπατήσετε 5΄ από το δεξί άκρο της παραλίας θα βρεθείτε στη Σπηλιά του Μπεκίρη, καταφύγιο των αγωνιστών του 1821.
  Spetses, street view.Image via Wikipedia




ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Στις Σπέτσες μπορείτε να ταξιδέψετε με δύο τρόπους: Αν προτιμάτε την οδική μετακίνηση, δεν έχετε παρά να φτάσετε μέχρι την Κόστα, στη χερσόνησο της Ερμιονίδας, είτε με ΚΤΕΛ Ν. Αργολίδας από τον Κηφισό (T/210-51.34.588) είτε με το αυτοκίνητό σας. Προσοχή! Αν πάτε με ΚΤΕΛ θυμηθείτε να ρωτήσετε ποιο από τα δρομολόγια που προσφέρονται καθημερινά φτάνει μέχρι την Κόστα. Από την Κόστα για τις Σπέτσες υπάρχει σύνδεση με φέρι μποτ, θαλάσσια ταξί και καΐκια. Μπορείτε, επίσης, να πάρετε τα ταχύπλοα από τον Πειραιά, καθώς δεν υπάρχει συμβατικό πλοίο. Η διάρκεια του ταξιδιού είναι περί τις δύο - δυόμισι ώρες (Hellenic Seaways, T/210- 41.99.000, www.hellenicseaways.gr και Aegean Flying Dolphins T/210-41.21.654, www.aegeanflyingdolphins.gr).
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Το νησί των Σπετσών, σε ένα πολύ προσεγμένο και καθαρό περιβάλλον, διαθέτει για τη διαμονή σας σχεδόν τα πάντα. Από τη σύντομη περιήγησή μας ξεχωρίσαμε κάποια πολυτελή -κατά κύριο λόγο- καταλύματα, τα οποία παραθέτουμε:
Το Orloff Resort(τηλ.: 22980-75.445, www.orloffresort.com), πάνω από το Παλιό Λιμάνι, ακριβώς εκεί που ήταν το παλιό αρχοντικό της οικογένειας Ορλώφ: εκεί δημιουργήθηκε ένα συγκρότημα που περιλαμβάνει κατοικίες με διαμερίσματα και δωμάτια, εστιατόριο, χώρο υποδοχής και περιβάλλοντα χώρο με κήπο και πισίνα.€ € €
Τα Νησιά (τηλ.: 22980-75.000, www.nissia.gr). Πρόκειται για το παλιό νηματουργείο του Δασκαλάκη, που σήμερα έχει μετατραπεί σε πολυτελές συγκρότημα με διαμερίσματα. Οι τιμές εξαρτώνται από την εποχή και το διαμέρισμα που θα επιλέξετε. € € €
Το Spetses Hotel (T/ 22980-72.602 - 4, www.spetses-hotel.gr), με 77 δωμάτια δεσπόζει στη βορειοδυτική πλευρά του οικισμού των Σπετσών, μπροστά στην παραλία.€ € €
• Με κύρια υλικά το ξύλο, την πέτρα και το μάρμαρο, η εταιρεία Ξενών Estate(T/22980-74.120, www.xenonestate.gr) έχει δημιουργήσει στην περιοχή Κοκκινάρι ή Κοκκιναριά Σπετσών τρεις πολυτελείς παραθεριστικές κατοικίες: τη Λήθη, την Αλθέα και την Αστρέα. € € €
Το Zoe's Club(T/22980-74.447 - 8, 74.093, www.zoesclub.gr), στο κέντρο του οικισμού, διαθέτει περιποιημένα και μοντέρνα στούντιο, σουίτες και μεζονέτες.€ € €
• Το Yachting Club Inn (T/22980-73.400) είναι ένα μοντέρνο ξενοδοχείο 17 δωματίων, μόλις 10 λεπτά από το κέντρο του οικισμού και σε απόσταση 50 μέτρων από θάλασσα.€ € Υπό το ίδιο ιδιοκτησιακό καθεστώς, μπορείτε να μείνετε, επίσης, στο παραθαλάσσιο αρχοντικό Οικονόμου, στα 5΄από την Ντάπια (περιοχή Κουνουπίτσα), το οποίο διαθέτει 4 δίκλινα δωμάτια, 2 στούντιο και 2 σουίτες με μεγάλη βεράντα και πανοραμική θέα στη θάλασσα. € € € .
Η Αρμάτα(T/22980-72.683, www.armatahotel.gr) είναι ένα μικρό ξενοδοχείο 20 δωματίων με τυπικό νησιώτικο στυλ.
• Η Villa Christina (T/22980-72.218, 210-80.77.382) είναι παραδοσιακό νησιώτικο ξενοδοχείο, διαθέτει δίκλινα και τρίκλινα δωμάτια, και δύο στούντιο, ενώ βρίσκεται πολύ κοντά στην Ντάπια.€ €
- έως 60 €
€ € - έως 110 €
€ € € - έως 200 €
€ € € € - από 200 € και άνω


House of Laskarina Bouboulina, in Spetses.Image via Wikipedia
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
Με τόσα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά από τους ψαράδες του νησιού, όλοι καταλαβαίνουμε ότι στις Σπέτσες θα φάμε ψάρι: φρέσκο, νόστιμο και τσιμπημένο… Το νησί διαθέτει πολυτελείς ψαροταβέρνες και εστιατόρια, όπου μπορείτε να απολαύσετε τοπικά και μη θαλασσινά εδέσματα και φυσικά «ψάρι αλά σπετσιώτα», ήτοι μαγιάτικο στο φούρνο με λαχανικά.
Με κατεύθυνση προς τις Σχολές (βορειοδυτικά), ο Πάτραλης, δίπλα ακριβώς στη θάλασσα, προσφέρει πολύ καλό φαγητό και εξαιρετικό φρέσκο ψάρι, αστακομακαρονάδα, μυδοπίλαφο, ψαρόσουπα κακαβιά, σκορπίνες στο φούρνο με ντομάτα και σκόρδο. Εκεί κοντά μπορείτε να γευματίσετε επίσης στο Νερό της Αγάπης. Στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση, και συγκεκριμένα στο Παλιό Λιμάνι, το Κολωνάκι των Σπετσών, όπως το χαρακτήρισε ο Βασίλης, ένας εκ των ιδιοκτητών του ξενοδοχείου Orloff, μπορείτε να φάτε στην ταβέρνα του Χατζή, στην Εξέδρα, στον Κοσκινά, στον Ταρσανά και στο εστιατόριο Ορλόφ. Σε κάθε περίπτωση, το ψάρι έχει τον πρώτο ρόλο, ενώ ακολουθούν τα φρέσκα καλαμαράκια, οι γαρίδες, το χταπόδι, τα μύδια και οι αχινοί.
Φυσικά, στις Σπέτσες υπάρχουν και πολλές άλλες ταβέρνες, τόσο στο λιμάνι όσο και σε λιγότερο κεντρικά σημεία, με νόστιμα μαγειρευτά, όπως τουλάχιστον ακούσαμε για την ταβέρνα του Χαράλαμπου κοντά στην εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου.


Spetses, Greece-8Image by Nikita Avvakumov via FlickrΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Κάθε «σωστός» επισκέπτης των Σπετσών δεν μπορεί να αποχαιρετήσει το νησί χωρίς ένα τουλάχιστον κουτί με αμυγδαλωτά Σπετσών. Θα τα βρείτε παντού και δεν έχετε παρά να τα δοκιμάσετε!
ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Κωδικός κλήσης…..............22980
Λιμεναρχείο…...................72.245
Αγροτ. Ιατρείο…...72.590, 72.472
Θαλάσσ. Ταξί….................72.072
Μουσείο Μπουμπουλίνας….72.077
Μουσείο Σπετσών…...........72.994
Σημείωση: Οι τιμές διαμονής, ναύλων κτλ. που αναφέρονται στον εκάστοτε προορισμό, είναι αυτές που ίσχυαν κατά την χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.
Enhanced by Zemanta

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Μήλος: Η ομορφιά με.. παρελθόν, παρόν και... μέλλον !

Milos Island, GreeceImage via WikipediaΣτο νοτιοδυτικό άκρο των Κυκλάδων βρίσκεται η Μήλος, το νησί που έγινε σ’ όλο τον κόσμο γνωστό από το περίφημο άγαλμα της Αφροδίτης.

Η Μήλος είναι ένα εντυπωσιακό νησί, με μοναδική φύση και πλούσια ιστορία ...

Το ηφαιστειακό παρελθόν της, τα εκπληκτικά λευκά, κόκκινα, κίτρινα ή μαύρα βράχια που δεν συναντά κανείς πουθενά αλλού στον ελλαδικό χώρο, και η καταγάλανη θάλασσα που αιώνες τώρα σμιλεύει στις ακτές της ακρογιάλια και σπηλιές, δημιουργούν έναν συναρπαστικό συνδυασμό με εκπληκτικής ομορφιάς τοπία: το Κλέφτικο, η σπηλιά του Παπάφραγκα, το Σαρακήνικο, οι Αρκούδες. Επιπλέον, η Μήλος βρίσκεται στο επίκεντρο παγκόσμιου αρχαιολογικού και θρησκευτικού ενδιαφέροντος χάρη στις ξακουστές Κατακόμβες της και στη Φυλακωπή με την Κυρά της.

Πρωτεύουσα του νησιού, χτισμένη σε ύψος 200 μέτρων πάνω από τον κόλπο της Μήλου, είναι η Πλάκα, ένας από τους πιο γραφικούς οικισμούς των Κυκλάδων, με κατάλευκα σπίτια και ολάνθιστα μπαλκόνια. Στην Πλάκα υπάρχει κάστρο και πολλές εκκλησίες.

Επίνειο της Πλάκας είναι ο Αδάμας, ένα από τα ασφαλέστερα και μεγαλύτερα λιμάνια της Μεσογείου, καλά προφυλαγμένο μέσα στον κόλπο της Μήλου, με όμορφα σπιτάκια και στενά δρομάκια. Στα αξιοθέατα του Αδάμαντα περιλαμβάνονται η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο καθολικός ναός του Αγίου Νικολάου, το Μουσείο Μεταλλευμάτων και το Εκκλησιαστικό Μουσείο, που στεγάζεται στη χιλιόχρονη εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Σε μικρή απόσταση από τον Αδάμαντα, η ακτή Παπικινού θα σας δώσει την ευκαιρία να απολαύσετε το κολύμπι αλλά και τα θαλάσσια σπορ.

Στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού βρίσκεται η Απολλωνία ή Πολλώνια, όμορφο παραθεριστικό κέντρο με ταβερνάκια όπου θα βρείτε άφθονα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, και στο κέντρο της ανατολικής Μήλου βρίσκεται η Ζεφυρία ή Χώρα, που υπήρξε η μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού έως το 1767, οπότε καταστράφηκε από σεισμούς και διάφορες ασθένειες.

Ο καλύτερος τρόπος για μια γνωριμία με τον τεράστιο φυσικό και πολιτιστικό πλούτο της Μήλου είναι η πεζοπορία στα παλιά μονοπάτια του νησιού. Η πιο παρθένα περιοχή είναι η Δυτική Μήλος, την οποία ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει μέσα από πεζοπορικές διαδρομές μικρής ή μέτριας δυσκολίας.

Ένας ακόμη τρόπος να γνωρίσετε τη Μήλο, συνδυάζοντας τις διακοπές σας με περιπέτεια, είναι οι διαδρομές εκτός δρόμου. Το δίκτυο χωματόδρομων της Μήλου είναι το μεγαλύτερο στις Κυκλάδες και δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να περιηγηθεί σε άγνωστε γωνιές του νησιού και να έλθει σε επαφή με τον πλούτο της φύσης του.

  • Ονομασία: Σύμφωνα με τη μυθολογία το νησί πήρε το όνομά του από τον πρώτο του  κάτοικο, τον Μήλο. (Ο Μήλος σύμφωνα με το μύθο ήταν γιος Κυπριακής βασιλικής οικογένειας, που η θεά Αφροδίτη ύστερα από την αυτοκτονία των γονιών του τον έστειλε να οικήσει το νησί.) Ονοματολογικά όμως, πιθανότατα είναι μετεξέλιξη της προελληνικής λέξης «βήλος» που σήμαινε πρόβατο.
  • Πληθυσμός: Περίπου 5.000 κάτοικοι (4.744 άτομα σύμφωνα με την απογραφή του 2001).
  • Θέση: Η Μήλος είναι το 5ο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων (24 Κυκλαδονήσια συνολικά) και βρίσκεται στην νοτιοδυτική τους άκρη. Απέχει 86 μίλια (138,40 χλμ.) από τον Πειραιά και είναι στο μέσο περίπου της διαδρομής Πειραιά-Κρήτη. Το γεωγραφικό της Πλάτος είναι από  36 46’ 27’’ έως 3638’ 37’’, ενώ το γεωγραφικό της Μήκος από 24 19’ 01’’ έως 24 32 47’’
  • Έκταση: 158 km2
  • Μήκος ακτών: 125 km
  • Σχήμα: Το σχήμα του νησιού είναι ακανόνιστο και μοιάζει με πέταλο. Το μήκος της από βορρά προς νότο φτάνει τα 11,2 χλμ., ενώ από ανατολή προς δύση τα 17,6 χλμ. Στο κέντρο στενεύει και η θάλασσα εισχωρεί βαθιά μέσα στη στεριά δημιουργώντας το λιμάνι της Μήλου, ένα από τα μεγαλύτερα και ασφαλέστερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου.
  • Μορφολογία εδάφους: Το νησί είναι σχετικά ορεινό, χωρίς δενδρώδη βλάστηση και με χαμηλό ύψος βουνών που δεν ξεπερνούν τα 400 μέτρα.
  • Ψηλότερη κορυφή: Προφήτης Ηλίας  - 751 μέτρα.
  • Κλίμα: Το κλίμα του νησιού είναι ήπιο μεσογειακό με αρκετή ηλιοφάνεια τις περισσότερες μέρες του χρόνου. Από μέσα Ιουλίου έως και μέσα Αυγούστου πνέουν πολύ συχνά μελτέμια (βόρειοι περιοδικοί άνεμοι), ενώ οι νότιοι άνεμοι συνήθως δεν είναι ούτε συχνοί, ούτε ισχυροί.
  • Διοίκηση: Η Μήλος συγκροτεί ένα Δήμο, το Δήμο Μήλου και έχει πρωτεύουσα την Πλάκα. Διοικητικάανήκει στο νομό Κυκλάδων με πρωτεύουσα την Ερμούπολη της Σύρου.
  • Τομείς Δραστηριότητας: Στο παρελθόν η Μήλος είχε αναπτύξει αρκετά την αγροτική παραγωγή. Σήμερα την σημαντικότερη θέση κατέχει ο δευτερογενής τομέας με την εξόρυξη βιομηχανικών υλικών, ενώ ο τριτογενής τομέας και συγκεκριμένα η τουριστική δραστηριότητα αναπτύσσετε με γοργούς ρυθμούς.

Ιστορία

Μεσολιθική & Νεολιθική Περίοδος (10.000 π.Χ. – 3.200 π.Χ.)
Από ιστορικά στοιχεία και ευρήματα αποδεικνύεται πως υπήρξε ανθρώπινη παρουσία στο νησί από τη Μεσολιθική περίοδο, περίπου 8.000 χρόνια π.Χ.. Οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν πιθανότατα Φοίνικες ή Κάρες, ενώ ο Μηλιακός οψιδιανός που βρέθηκε στο σπήλαιο Φράγχθη στην Πελοπόννησο (7.000-8.000 π.Χ.) καθώς και στα ανάκτορα της Κρήτης (7.000 π.Χ.), αποδεικνύουν ότι η Μήλος είχε αρχίσει να αναπτύσσετε ήδη από την προϊστορική περίοδο.
Χάρη στην στρατηγική της θέση ανάμεσα στην Ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη, στο φυσικό και ασφαλές της λιμάνι και κυρίως χάρη στην εξαγωγή του οψιδιανού (μαύρο, σκληρό, ηφαιστειακό πέτρωμα που χρησιμοποιούταν για την κατασκευή όπλων και εργαλείων), η Μήλος ήταν από τα πρώτα νησιά του Αιγαίου που ευημέρησαν και άρχισαν να δημιουργούν σημαντικό πολιτισμό.
Κατά τη νεολιθική περίοδο στις περιοχές Νύχια και Δεμενεγάκι υπήρχαν εγκαταστάσεις εξαγωγής οψιδιανού από τον οποίο κατασκευάζονταν μαχαίρια, λεπίδες, βέλη, αιχμές για δόρατα, καθώς και άλλα πολλά εργαλεία και όπλα. Τα εργαλεία οψιδιανού που ανακάλυψαν οι αρχαιολογικές έρευνες σε διάφορα σημεία ανά την Ελλάδα (Θεσσαλία, Πελοπόννησο, Κρήτη και αλλού) αλλά ακόμα και στην Αίγυπτο, είναι αποδεικτικά της αρκετά πρώιμης εμπορικής ναυσιπλοΐας που ανέπτυξαν οι Μηλίοι.

Εποχή του Χαλκού (3200 π.Χ. – 1100 π.Χ)

Οι διάσπαρτες καλύβες που ζούσαν οι Μηλίοι κατά την νεολιθική εποχή εγκαταλείφθηκαν και οι περισσότερες αγροτικές κοινότητες συγκεντρώθηκαν σε έναν μεγάλο οικισμό, τη Φυλακωπή. Η Φυλακωπή, εκτός από σημαντικό κέντρο του Κυκλαδίτικου πολιτισμού, θεωρείται και μία από τις πρώτες πόλεις της Ευρώπης με ιστορία άνω των 1500 χρονών.
Ο οικισμός άρχισε να κατοικείται ήδη από το 3000π.Χ, ενώ εγκαταλείφτηκε το 1100π.Χ. έχοντας διανύσει τρεις ιστορικές περιόδους. Στην προ-οικιστική εποχή (3200π.Χ.- 2300π.Χ.) άρχισε η οικοδόμηση των σπιτιών. Στην 1η ιστορική περίοδο  (2300-2000 π.Χ) ο οικισμός είναι περίπου 200 μέτρων (μεγάλος για τα δεδομένα εκείνης της εποχής στο Αιγαίο),δεν διαθέτει οργανωμένη ρυμοτομική διάταξη, αλλά παρουσιάζει ένα σχετικά οργανωμένο νεκροταφείο. Παράλληλα, εκείνη την περίοδο αποκαλύπτεται η χρήση της πέτρας και πολλαπλασιάζονται οι εξαγωγές οψιδιανού, με αποτέλεσμα την πλήρη εμπορική άνθηση των Μηλίων. Στη 2η περίοδο (2000-1600 π.Χ) κτίζονται τείχη για προφύλαξη από τυχόν επιδρομές, οι τάφοι πλέον είναι έξω από τα τείχη, ενώ τα σπίτια βρίσκονται σε κλιμακωτή διάταξη πάνω στο λόφο. Σε αυτή την περίοδο εξελίχθηκε ιδιαίτερα η κεραμική τέχνη με σαφή πλέον Μινωικές επιρροές και αναπτύχθηκαν περαιτέρω οι εμπορικές σχέσεις των Μηλίων με διάφορες περιοχές της Ελλάδας και κυρίως με την Κρήτη. Η περίοδος αυτή τελειώνει με την καταστροφή της Φυλακωπής, πιθανότατα από φωτιά επιδρομέων, ενώ με το χτίσιμο του τρίτου οικισμού, ξεκινάει η 3η ιστορική περίοδος της πόλης (1600π.Χ.-1110π.Χ). Κατά τη διάρκεια αυτής της τελευταίας περιόδου η Φυλακωπή  παρουσιάζει οργανωμένο, σύνθετο ρυμοτομικό σχέδιο, οχύρωση με ψηλά κυκλώπεια τείχη πάχους άνω των 6 μέτρων και μεγαλύτερα σπίτια, κάποια εκ των οποίων και διώροφα. Στην αρχή αυτής της περιόδου η επίδραση του μινωικού πολιτισμού ήταν έντονη (βρέθηκαν τμήματα πλάκας με εγχάρακτη τη Μινωική Γραμμική Α), αλλά σιγά-σιγά εισχωρεί, και στο τέλος υπερισχύει, το μυκηναϊκό στοιχείο. Περίπου το 1400 χτίζεται  ένα ανάκτορο Μυκηναϊκού τύπου με πολλά δωμάτια και ένα ιερό δύο δωματίων. Επίσης παράγονται έργα υψηλής γλυπτικής και κεραμικής τέχνης, με σημαντικότερο δείγμα την «Κυρά της Φυλακωπής» (Μπορείτε να την δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μήλου). Από το 1200π.Χ. στο Αιγαίο γίνονται ανασυντάξεις, γνωστοί εμπορικοί δρόμοι εγκαταλείπονται, ενώ ο Μινωικός και Μυκηναϊκός πολιτισμός έχουν ατονήσει. Εκείνη την περίοδο η πόλη της Φυλακωπής σταματάει να αποτελεί εμπορικό κέντρο και αρχίζει να παρακμάζει μέχρι να εγκαταλειφθεί τελείως το 1100π.Χ.

Αρχαϊκή εποχή (1100 π.Χ. – 480π.Χ)

Με την εγκατάλειψη της Φυλακωπής, στο νησί εγκαθίστανται Δωριείς άποικοι από την Λακωνία, οι οποίοι ενωμένοι με τους προγενέστερους κατοίκους έχτισαν δυτικότερα μία νέα πόλη στην σημερινή περιοχή του Κλήματος.  (Η περιοχή αυτή βρισκόταν ανάμεσα στους λόφους του Προφήτη Ηλία, του Πυργιάντι και του Κληματοβουνίου, ενώ εκτεινόταν από τη θάλασσα μέχρι το χωριό της Τρυπητής και τις παρυφές της Πλάκας).  Η νέα αυτή πόλη επέτρεπε στους Μηλίους να επιβλέπουν τον κόλπο του νησιού για τυχόν επιδρομές πειρατών, είχε το λιμάνι της και ήταν φυσικά οχυρωμένη από τους τρεις λόφους. Παράλληλα, οι κάτοικοι την οχύρωσαν και με τείχη που έφταναν μέχρι τη θάλασσα και δημιούργησαν μεγάλα δημόσια κτίρια, το αρχαίο θέατρο, υδραγωγείο, γυμνάσιο, αγορά, ιερά και νεκροταφείο.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου η πόλη του Κλήματος παρουσιάζει έντονη οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη.  Ανθίζει η κεραμική με τους περίφημους «Μηλιακούς αμφορείς» διακοσμημένους με στοιχεία της ελληνικής μυθολογίας, η γλυπτική, η μικροτεχνία, η σφραγιδογλυφία σε λίθους, η χρυσοχοΐα με την συρματερή τεχνική, ενώ κόπηκαν νομίσματα που αρχικά είχαν ως σύμβολο το μήλο. Επίσης εκείνη την εποχή παρουσιάζεται αύξηση του εμπορίου, εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων, ενώ αναπτύχθηκε και το τοπικό-Μηλιακό αλφάβητο, δείγματα του οποίου σώζονται μέχρι και σήμερα σε επιτύμβιες στήλες.
Κλασσική εποχή (480π.Χ – 323π.Χ.)
Στους Περσικούς Πολέμους οι Μηλίοι πολέμησαν μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες εναντίων των Περσών. Συμμετείχαν και στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας (480π.Χ.) και στη μάχη των Πλαταιών (479π.Χ.) στέλνοντας ομάδα οπλιτών να πολεμήσει μαζί με τους Σπαρτιάτες.
Στον Πελοποννησιακό πόλεμο όμως, προσπάθησαν να κρατήσουν μία ουδέτερη στάση. Αρνούμενοι στους Αθηναίους τη συμμετοχή τους στην Αθηναϊκή Δηλιακή συμμαχία οδηγούνται σε πολύμηνη πολιορκία και εν τέλει σε ολική καταστροφή. Το 426π.Χ. οι Αθηναίοι έστειλαν τον στρατηγό Νικία με 60 τριήρεις και 2000 οπλίτες, για να επιβάλλουν στη Μήλο την προσχώρησή της στην Συμμαχία. Παρά τις καταστροφές, το νησί δεν κυριεύτηκε αυτή τη φορά. 10 χρόνια αργότερα όμως, με προτροπή του Αλκιβιάδη ξεκινάει νέα αθηναϊκή εκστρατεία με αρχηγούς τον Κλεομήδη και τον Τισία. Μετά τις άκαρπες διαπραγματεύσεις 3000 άντρες πολιορκούσαν τη Μήλο για σχεδόν δύο χρόνια. Κατέστρεψαν την πόλη, σκότωσαν τους περισσότερους άντρες και πούλησαν ως σκλάβους τις γυναίκες και τα παιδιά, ενώ στο τέλος έστειλαν και 500 κληρούχους για να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους στο νησί.
Η εκστρατεία αυτή περιγράφεται και εξιστορείται με τον καλύτερο τρόπο από το έργο του Θουκυδίδη (βιβλίο Ε’) στον περίφημο διάλογο Αθηναίων-Μηλίων, όπου η αγάπη για ελευθερία και ουδετερότητα υποτάσσεται στο δίκαιο του ισχυρότερου. (Επίσης, και ο Ευριπίδης στις Τρωάδες του κατηγορεί τους Αθηναίους για την καταστροφή της Μήλου και την γενικότερη επεκτατική πολιτική τους.)
Το 403π.Χ με το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου και τη νίκη των Σπαρτιατών, με πρωτοβουλία του Λύσανδρου όσοι Μήλιοι είχαν διασωθεί από τις σφαγές επέστρεψαν στο νησί και άρχισαν σιγά σιγά να ανοικοδομούν την κατεστραμμένη πόλη.
Ελληνιστική εποχή (323π.Χ – 146π.Χ.)
Η Μήλος, όπως και όλες οι Κυκλάδες μετά το 311μ.Χ. περνάει στην κυριαρχία των Μακεδόνων και έπειτα των Αντιγονίδων και των Πτολεμαίων της Αιγύπτου.
Οι ειρηνικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή, σε συνδυασμό με την ελευθερία και την ασφάλεια των θαλασσών συνέβαλαν στην έναρξη μίας νέας περιόδου ακμής και ευημερίας, κατά την οποία η Μήλος έκοψε νόμισμα και φιλοτέχνησε σπουδαία έργα τέχνης, όπως το άγαλμα του Ποσειδώνα (άγαλμα ύψους  2,17μ. από Παριανό μάρμαρο που απεικονίζει τον θεό Ποσειδώνα με επιβλητικό ύφος και σηκωμένο το δεξί χέρι σαν να κρατάει την τρίαινα. Το άγαλμα βρέθηκε το 1877 και βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών). Επίσης, στην Ελληνιστική περίοδο φιλοτεχνήθηκε και το διασημότερο άγαλμα του νησιού, η περίφημη Αφροδίτη της Μήλου.
Ρωμαϊκή εποχή (146π.Χ – 324μ.Χ.)
Επί ρωμαιοκρατίας η ανάπτυξη του νησιού συνεχίζεται χάρη στην διατήρηση της ειρήνης και χάρη στην περαιτέρω εκμετάλλευση και εμπορία του ορυκτού πλούτου. Οι τέχνες προοδεύουν, φιλοτεχνούνται αξιόλογα αγάλματα (όπως του Μάρκου του Τρόφιμου) και εικονιστικές κεφαλές, ενώ σε αυτήν την περίοδο το νησί στολίζεται και με το Αρχαίο-Ρωμαϊκό θέατρο.
Το κέντρο της πόλης μεταφέρεται πλέον στην περιοχή «Τραμυθιά». Εκεί ανακαλύφθηκε το 1896 ένα μοναδικό ψηφιδωτό με κλήματα αμπελιών, ψάρια και άγρια ζώα, το οποίο ήταν το δάπεδο του ιερού του Διονύσου.
Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου αρχίζει και διαδίδεται και ο χριστιανισμός στο νησί. Στις πράξεις αποστόλων γίνεται αναφορά για το ταξίδι του Απόστολου Παύλου από την Κρήτη προς την Αθήνα και το ναυάγιο του σε βραχώδης ακτές. Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν την μετάδοση του Χριστιανισμού στη Μήλο από τον ίδιο τον Απόστολο, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι έγινε μέσω των Εβραίων που εκείνη την περίοδο ζούσαν στη Μήλο και εμπορεύονταν τα ορυκτά. Όποιο και από τα δύο να ισχύει, ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε στη Μήλο με ταχύτατους ρυθμούς, από τον 1ο κιόλας αιώνα μ.Χ., ενώ οι πιστοί για την τέλεση των μυστηρίων τους και την ταφή των νεκρών τους, λάξεψαν τους βράχους και δημιούργησαν τις πρωτοχριστιανικές Κατακόμβες.
Βυζαντινή εποχή (324μ.Χ – 1204 μ.Χ.)
Μετά τον χωρισμό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε δυτική και ανατολική η Μήλος περνάει στο Βυζάντιο, ενώ το 842μ.Χ.  περιέχεται στο 17ο θέμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, στο «Θέμα του Αιγαίου» με πρωτεύουσα τη Ρόδο. Τα στοιχεία για αυτήν την μεγάλη χρονικά περίοδο είναι ελάχιστα, μιας και η Αυτοκρατορία ήταν αχανής και η πειρατεία εξαιρετικά εκτεταμένη.
Τα σημαντικά γεγονότα της περιόδου συμβαίνουν τον 5ο- 6ο αιώνα, όπου εγκαταλείπεται το Κλήμα, η τότε πρωτεύουσα του νησιού, λόγω επιδρομών και σεισμών το Κλήμα και τον 8ο-9ο αιώνα κατά την Εικονομαχία, όπου οι Μηλίοι, μαζί με άλλους νησιώτες, επαναστατούν για θρησκευτικούς λόγους ενάντια στην κεντρική εξουσία της Κωνσταντινούπολης για θρησκευτικούς, μία επανάσταση η οποία καταπνίχτηκε.
Ενετοκρατία & Τουρκοκρατία (1204μ.Χ – 1820 μ.Χ.)
Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, η Μήλος μαζί με τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου κατακτούνται από τον Μάρκο Σανούδο, ο οποίος ιδρύει το Δουκάτου του Αρχιπελάγους με πρωτεύουσα τη Νάξο και στους κατοίκους της Μήλου επιβάλλεται οικονομικό και κοινωνικό σύστημα Φεουδαρχίας. Η δυσαρέσκεια και η εξουθένωση των ντόπιων γεωργών οδηγεί το 1268 σε επανάσταση. Οι Μήλιοι καταλαμβάνουν το Κάστρο ελπίζοντας για την βοήθεια του βυζαντινού στόλου, η οποία όμως δεν ήρθε ποτέ και έτσι το κίνημα καταπνίγηκε στο αίμα.
Η δυναστεία των Σανούδων κράτησε έως το 1361. Έπειτα, τους Σανούδους διαδέχτηκε η Δυναστεία των Κρίσπι μέχρι το 1566. Κατά τη δυναστεία τους εγκαταλείπεται το Κάστρο και η πρωτεύουσα μετατίθεται στο εσωτερικό της Μήλου, στην περιοχή Ζεφυρία. Εκείνη την περίοδο η Μήλος αρχίζει να γίνεται ορμητήριο πειρατών. Η αυτοκρατορία της Ανατολικής Μεσογείου (Βενετία) αδυνατεί να ελέγξει τις πειρατικές επιδρομές και το 1537 καταλαμβάνει τη Μήλο, για λογαριασμό των Τούρκων, ο ξακουστός πειρατής Χαϊρεντήν Μπαρμπαρόσα.
Στην αρχή της τουρκικής κατοχής (1566-1579) η Μήλος κυβερνάται από τον Ιωσήφ Ναζή, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος δούκας των νησιών. Έπειτα, όλα τα Κυκλαδονήσια, συμπεριλαμβανομένης και της Μήλου περνάνε στη διοίκηση του σουλτάνου Μουράτ Γ΄. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας η Μήλος ήταν σχετικά ευνοημένη, αφού οι Τούρκοι δεν κατοίκησαν μόνιμα το νησί, αλλά μόνο εισέπρατταν τους φόρους μέσω των Επιτρόπων (ντόπιων αρχόντων που εκλέγονταν από τον λαό κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας με καθήκοντα διοικητικά και εκκλησιαστικά). Έτσι, οι κάτοικοι της Μήλου μπόρεσαν να διατηρήσουν μία σχετική ελευθερία και να καλλιεργήσουν την σχέση τους με τη θάλασσα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αποσύρθηκαν οι κουρσάροι και άρχισαν τις λεηλασίες και τις επιδρομές οι Σαρακηνοί πειρατές (Μουσουλμάνοι).
Η τουρκική κυριαρχία διακόπτεται το 1770 με την εμφάνιση των Ρώσων στο Αιγαίο, αλλά μετά από μερικά χρόνια αποκαθίσταται και πάλι. Σημαντικό γεγονός αυτής της περιόδου είναι η παρακμή της  Ζεφυρίας ως πρωτεύουσας του νησιού και η πλήρη εγκατάλειψη το 1767.

Νεότερη Ελληνική Εποχή (1821 – 1945μ.Χ.)

Η Μήλος ήταν το τρίτο νησί στην Ελλάδα που επαναστάτησε ενάντια στους Τούρκους. Στις 11 Απριλίου του 1821 έγινε η πρώτη ναυμαχία του αγώνα στο λιμάνι του Αδάμαντα. Οι Μήλιοι, μην έχοντας δικό τους στόλο, βοήθησαν τη μοίρα σπετσιώτικων πλοίων να καταστρέψει τα τουρκικά πλοία.
Σημαντική ήταν και η συμμετοχή των Μηλίων στην ναυμαχία του Ναβαρίνου, όπου ο θάνατος του Μηλιού Πέτρου Μικέλη έδωσε αφορμή για την γενίκευση των εχθροπραξιών. Ο Πέτρος Μικέλης, εκτελώντας διαταγή του Άγγλου ναύαρχου Κόδριγκτον, πήγε στον Αιγύπτιο ναύαρχο Μωχαρέμ  Μπέη για να του πει να αποσύρει τον στόλο του και να παραμείνει ουδέτερος. Κατά την επιστροφή όμως  πυροβολήθηκε από έναν ναύτη του στόλου και ο θάνατός του ήταν η αφορμή για να αρχίσει η ναυμαχία του Ναυαρίνου και να καταστραφεί ο τουρκικοαιγυπτιακός στόλος.
Το 1830 η Μήλος εντάσσεται και επίσημα στο Ελληνικό κράτος και αρχίζει να ακμάζει εκμεταλλευόμενη τον ορυκτό της πλούτο.
Στους Βαλκανικούς Πολέμους έχασαν τη ζωή τους πολλοί Μηλίοι. Για αυτούς αναγέρθηκαν το Ηρώον στην Πλάκα (για 97 αποθανόντες), καθώς και το Ηρώον στην κεντρική πλατεία του Αδάμαντα.
Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Μήλος φιλοξενούσε τον Αγγλογαλλικό στόλο και ο Αδάμαντας χρησιμοποιήθηκε ως  ναυτική βάση για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου από τις επιθέσεις των Γερμανικών υποβρυχίων.
Ενώ, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το νησί καταλήφθηκε από Γερμανούς στις 6 Μαΐου 1941 και απελευθερώθηκε 4 χρόνια αργότερα, σχεδόν τελευταίο, στις 9 Μαΐου 1944. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, οι Γερμανοί τοποθέτησαν ισχυρά αντιαεροπορικά συστήματα, ραντάρ και πυροβόλα, ενώ διάνοιξαν και στοές στον Αδάμαντα για τη φύλαξη  τροφών και πυρομαχικών. Οι κάτοικοι αντιστάθηκαν γενναία όλα τα χρόνια, πολλοί εξ αυτών έχασαν τη ζωή τους από την πείνα και τις πολεμικές συγκρούσεις, ενώ έγιναν πάρα πολλές καταστροφές και βομβαρδισμοί.

Χωριά

Η Μήλος είναι σπαρμένη σε οχτώ 8 γραφικά χωριουδάκια, έξοχα δείγματα νησιωτικής αρχιτεκτονικής
Αδάμαντας ΠλάκαΠολλώνια
Τριοβάσαλοι / Πλάκες ΤρυπητήΖεφυρία

Παραδοσιακοί Οικισμοί

Κλήμα, Mαντράκια, Φυροπόταμος, ΑρετήΆγιος Κωνσταντίνος, Φουρκοβούνι και Εμπουριός είναι οι κύριοι παραδοσιακοί οικισμοί της Μήλου και αποτελούν μικρά ψαράδικα λιμανάκια. Είναι  χτισμένοι σε μικρούς κολπίσκους, σκαμμένοι σε μαλακό πέτρωμα ή στις φυσικές κοιλότητες των βράχων και διαθέτουν μία σπάνια νησιωτική αρχιτεκτονική.
Η επίσκεψη σε αυτούς θα σας αφήσει με τις καλύτερες εντυπώσεις, μιας και τα χρώματα και η γραφικότητά τους είναι εντυπωσιακά. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των αυτών των οικισμών είναι τα «σύρματα», υπόσκαφα καταλύματα  δίπλα στη θάλασσα, βαμμένα με έντονα χρώματα, που αρχικά χρησίμευαν στο να προστατεύονται οι βάρκες των ψαράδων κατά τη διάρκεια του  χειμώνα και σε περιόδους κακοκαιρίας, αλλά στη συνέχεια μετατράπηκαν σε κατοικίες ψαράδων και καλοκαιρινά καταλύματα.
Κλήμα ΦυροπόταμοςΜαντράκια
Άγιος Κωνσταντίνος ΕμπουρειόΦουρκοβούνι

Μαγευτικές Παραλίες

Η Μήλος είναι φημισμένη για τα δαντελωτά της ακρογιάλια. Με πάνω από 75 μικρές και μεγάλες παραλίες, με κρυστάλλινα και καταγάλανα νερά, πολύχρωμα σμιλεμένα βράχια και λευκόχρυσες αμμουδιές, είναι σίγουρο ότι θα ενθουσιαστείτε.

Λόγω της ηφαιστιογενούς προέλευσης του εδάφους της, η Μήλος έχει εντυπωσιακή μορφολογία και ποικιλία παραλιών. Θα συναντήσετε άλλοτε παραλίες με λευκόχρυσες αμμουδιές και άλλοτε κόλπους με βότσαλα που περικυκλώνονται από πέτρες, λευκά, κόκκινα, κίτρινα ή και μαύρα βράχια. Ξεχωριστά χρώματα και βάθη θα βρείτε και στη θάλασσά της, ενώ επίσης μπορείτε να κολυμπήσετε σε πλήρως οργανωμένες παραλίες ή να επιλέξετε πιο μοναχικές και άγριες. Το σίγουρο είναι ότι τα καθαρά νερά του νησιού και οι απείρου κάλους παραλίες του θα σας προσφέρουν μία εμπειρία άνευ προηγουμένου.

Όσον αφορά την πρόσβαση, το οδικό δίκτυο είναι πολύ καλό στις βόρειες και στις περισσότερες από τις νότιες παραλίες. Σε αυτές βρίσκονται στην ανατολική και δυτική πλευρά του νησιού η πρόσβαση είναι σχετικά δύσκολη και στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής υπάρχει χωματόδρομος. Ακόμα, υπάρχουν παραλίες, (όπως το Κλέφτικο, ο Γέρακας, η Συκιά και πολλές που δεν αναφέρονται παρακάτω) τις οποίες μπορείτε να επισκεφτείτε μόνο από τη θάλασσα, συμμετέχοντας στις θαλάσσιες εκδρομές που ξεκινάνε από τον Αδάμαντα.

Τέλος, σας προτείνουμε να επιλέγετε την παραλία που θα κολυμπήσετε όχι μόνο βάση της ομορφιάς της, αλλά και βάση της κατεύθυνσης του αέρα. Στα μελτέμια και τους βόρειους ανέμους είναι καλύτερα να επιλέγετε παραλίες που βρίσκονται μέσα στον κόλπο, ή ακόμα καλύτερα στην νότια πλευρά του νησιού. Αντίθετα, στους νοτιάδες, σας συνιστούμε τις παραλίες που βρίσκονται στην βόρεια πλευρά του νησιού.

Πληροφορίες για τις μαγευτικές παραλίες της Μήλου
Μέσα στον κόλπο
Αχιβαδόλιμνη ΛαγκάδαΠαπικινούΕμπουριόςΦατούρενα


Βόρεια Μήλος
Σαρακήνικο ΠαπάφραγκαςΦυροπόταμοςΠλάθιεναΜαντράκια
Τουρκοθάλασσα ΑλογόμαντραΜύτακαςΆγιος ΚωνσταντίνοςΠάχαινα


Νότια Μήλος
Κλέφτικο ΤσιγκράδοΓέρονταςΦυριπλάκαΑγία Κυριακή
Προβατάς ΠαλιοχώριΆγιος ΣώστηςΚήποςΓέρακας


Ανατολική Μήλος
Θειορυχεία Ρέμα, Αγκάλη, Κολυμπισιώνας, Καστανάς, Τρία ΠηγάδιαΒούδια

Δυτική Μήλος
Αμμουδαράκι Αγ. ΙωάννηςΣυκιάΤριάδεςΑγκάθια

Πώς να έρθω;

Με πλοίο & Ταχύπλοο ΑεροπορικώςΜε δικό σας σκάφος / Ιστιοπλοϊκό

Αεροπορικές & Ακτοπλοϊκές Συνδέσεις
Για περισσότερες πληροφορίες:
Δρομολόγια πλοίων: www.openseas.gr
Λιμεναρχείο Μήλου: 22870 23360
Λιμεναρχείο Πειραιά, τηλ. 210 4226000-4, 210 4593140, 210 4593150
Αεροδρόμιο Μήλου: 22870 22381
Ολυμπιακές Αερογραμμές: 22870 22380, 8011144444, (http://www.olympicairlines.com/)
Διεθνής Αερολιμένας: www.aia.gr

Κράτηση & έκδοση εισιτηρίων:
Milos Travel: 22870 22000 (http://www.milostravel.gr/)
Riva Travel: 22870 24024, 28002 (http://www.rivatravel.gr/)
Sea Sun Sophia: 22870 22120, 21994
Επικοινωνία
Δήμος Μήλου
Τ.Κ. 84800 Πλάκα, Μήλος
Τηλ.: 22870 21370/ 21380
E-mail: milos@milos.gr

Γραφείο Τουριστικών Πληροφοριών
Τ.Κ. 84800 Αδάμαντας, Μήλος
Τηλ: 22870 22445
E-mail: touristinformation@milos.gr
Enhanced by Zemanta

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...