Δίρφη - Στενή: Εκεί όπου ο Δίας νυμφεύτηκε την Ήρα

Το όρος Δίρφη εκτείνεται από τη βόρεια πλευρά της Κεντρικής Εύβοιας μέχρι τα νότια και το χωριό ­Αμάρυνθος. ­Έτσι, καλύπτει την «καρδιά» του νησιού, ­αποτελώντας ένα πολύ ενδιαφέρον ιστορικό και οικολογικό σημείο αναφοράς σε έναν τόπο που συνήθως επισκεπτόμαστε για τις όμορφες παραλίες του. Η Δίρφη είναι από τα πιο όμορφα βουνά μας και προσφέρεται για ορειβασία και περιπάτους. Κεφαλοχώρι και αφετηρία για να ξεκινήσει κανείς τις περιηγήσεις του στο βουνό και τις Παραδίρφυες Κοινότητες είναι η Στενή, στην Κεντρική Εύβοια, μόλις 30 χλμ. από τη Χαλκίδα. Καστανόδασος απείρου κάλλους Για να φτάσετε στη Στενή θα ­έχετε ήδη διανύσει κάποια χιλιόμετρα στις πλαγιές της Δίρφης και θα ­έχετε περάσει τη ρεματιά που οδηγεί στο γραφικό κεφαλοχώρι που χωρίζεται σε δύο οικισμούς: την Πάνω και την Κάτω Στενή. Το καστανόδασος που δεσπόζει πάνω από το χωριό έχει χαρακτηριστεί ιδιαίτερης ομορφιάς και προστατεύεται.

Στην πλακόστρωτη κεντρική πλατεία θα πιείτε το καφεδάκι σας και θα δροσιστείτε ­από το γάργαρο νερό που αναβλύζει από τις βρύσες. Προσκυνήστε στην εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου και ύστερα περπατήστε για να δείτε τα σπίτια που είναι σχεδόν κολλημένα το ένα με το άλλο, έτσι ώστε να δημιουργείται ένα τείχος που προστάτευε τους κατοίκους από τις επιδρομές των Τούρκων.

Ανηφορίστε χαζεύοντας τα παραδοσιακά σπίτια της Στενής, χτισμένα με την ευβοιώτικη αρχιτεκτονική που θέλει τα παράθυρα χρωματιστά. Περπατήστε στην πανέμορφη τοποθεσία «Του γιατρού η βρύση», χτισμένη δίπλα σ' ένα γραφικό εκκλησάκι, απέναντι ­από το ποτάμι. Από όμορφες πηγές θα χορτάσετε... προπαντός αν διψάτε! Θα δείτε τις βρύσες του Δασκάλου, του Νταβέλη και του Αγίου Στεφάνου, που είναι και οι ομορφότερες. Συνεχίζοντας το δρόμο σας θα βρεθείτε στους Στρόπωνες, ένα ακόμα γραφικό ευβοιώτικο χωριό όπου μπορείτε να δείτε τη βυζαντινή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου. Προχωρώντας πιο κάτω θα συναντήσετε το παραδοσιακό χωριό Λάμαρη. Μην παραλείψετε να κάνετε μια βόλτα και στον Πύργο, όπου θα δείτε έναν κανονικό βενετσιάνικο πύργο.

Φτάνοντας στην κορυφή
Αλλα χωριά όπου μπορείτε να κάνετε βόλτες είναι ο Άγιος Αθανάσιος, οι Βουνοί, οι Καθενοί, τα Καμπιά, ο Πισσώνας. Πάνω και γύρω από τη θέση «Βρύση του γιατρού» ξεκινούν πολλά μονοπάτια για μια κοντινή βόλτα. Μπορείτε να συνεχίσετε και να ανεβείτε ως τον ξενώνα που φιλοξενεί αθλητικές ομάδες. Ανηφορίζοντας κι άλλο, θα συναντήσετε ­ορειβατικά μονοπάτια σημειωμένα με μπογιά για να μη χαθείτε. Λίγο πριν τον ξενώνα υπάρχει ένας αγροτικός δρόμος που οδηγεί στο «Βράχο της Στενής». Από εκεί θα απολαύσετε υπέροχη θέα. Πιο ψηλά, προς το καταφύγιο, θα συναντήσετε έλατα, οξιές, καστανιές και... χιόνια! Η κορυφή απέχει μόνο 2 ώρες δρόμο! Για την ορειβασία στη Δίρφη (1.743 μ.) και το καταφύγιο, καλό είναι να ζητήσετε πληροφορίες από τον ΕΟΣ Χαλκίδας, τηλ.: 22210-25230.

Πληροφορίες
Μετάβαση: H Στενή απέχει ­30 χλμ. από τη Χαλκίδα. Σύνολο διαδρομής από Αθήνα περίπου 110 χλμ. Μπορείτε να φτάσετε με το ΚΤΕΛ Αθηνών - Χαλκίδας (τηλ.: 210-8317153) ή με το τρένο (τηλ.: 210-5297777) και ­από τη Χαλκίδα με το τοπικό ΚΤΕΛ (τηλ.: 22210-22640) στη Στενή.

Διαμονή: Δύο ξενοδοχεία: Δίρφυς (τηλ.: 22280-51217) και Στενή (τηλ.: 22280-51221), που διαθέτουν καλό εστιατόριο και πάρκινγκ. Θα βρείτε και ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Χρήσιμα: Αστυνομία: 22280-51218, Δήμος Διρφύων: 22280-51547

Φαγητό: Θα βρείτε καλό, φρέσκο ντόπιο κρέας (κοκορέτσι, κατσικάκι στο φούρνο, παϊδάκια), τυροπιτάρι και άλλους σπιτικούς μεζέδες. Ταβέρνες, ψησταριές και μεζεδοπωλεία ­υπάρχουν στην κεντρική πλατεία του χωριού, ανάμεσα στην Πάνω και την Κάτω Στενή και στην τοποθεσία «Του γιατρού η βρύση». Εποχιακή ταβέρνα υπάρχει στο διάσελο Δίρφης - Ξεροβουνίου στα 1.000 μ. υψόμετρο. Ταβέρνες θα βρείτε επίσης στους κοντινούς Στρόπωνες και στην Καμάρα.

Διασκέδαση: Στην πλατεία της Στενής θα βρείτε παραδοσιακές καφετέριες, όπως και στην Καμάρα. Στην Πάνω Στενή, στα ψηλά, υπάρχει και μπαράκι για το βραδινό σας ποτό.

Αγορές: Πολύ νόστιμο τυρί φέτα, μέλι, ρίγανη, τσάι του βουνού, καρύδια και αμύγδαλα. Από τους Στρόπωνες αγοράστε εξαιρετικά χωριάτικα λουκάνικα και ντόπια κρεατικά. neo.gr

Ο γύρος του κόσμου σε 10 παραδείσoυς

 Στη λίστα του «Forbes» με τα πιο απομονωμένα ξενοδοχεία του κόσμου δεν υπάρχει κανένα από την Ελλάδα, η οποία- θεωρητικά τουλάχιστον- αποτελεί τουριστικό παράδεισο.
Η αλήθεια είναι ότι η επέλαση των τουριστών τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας δεν έχει αφήσει την παραμικρή γωνιά ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο μέρος ανεξερεύνητη. Ή ότι εμείς δεν έχουμε μάθει πώς να προωθούμε τα όμορφα μέρη μας.
Ακούγεται σαν ψέμα, είναι όμως πραγματικότητα. Υπάρχουν ακόμα μέρη στον πλανήτη μας όπου μπορεί κανείς να απολαύσει τη μοναξιά του ή παρέα που ο ίδιος έχει επιλέξει, ακόμα και τις εποχές που όλα τα όμορφα και δημοφιλή μέρη βουλιάζουν από κόσμο λόγω μαζικού τουρισμού. Σε μια από τις διάσημες λίστες του, το περιοδικό «Forbes» δημοσίευσε έναν κατάλογο με τα δέκα πιο απομονωμένα ξενοδοχεία στον κόσμο. Σε σημεία μοναδικά που άλλοτε είναι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας κι άλλοτε σκαρφαλωμένα σε απόκρημνες πλαγιές ή χωμένα μέσα στα χιόνια του Αρκτικού Κύκλου, τα μέρη αυτά βρίσκονται σε περιοχές σπάνιας ομορφιάς. Δεν είναι πάντα εύκολη η πρόσβαση. Στις οδηγίες προς τους πελάτες σε κάποια από αυτά αναγράφεται με κεφαλαία γράμματα ότι χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση και απόλυτη πειθαρχία στους κανονισμούς. Σίγουρα η διαμονή είναι εμπειρία ζωής. Οι τιμές τους είναι γύρω στα 400-500 ευρώ το άτομο κατά μέσο όρο. Κάποια είναι πανάκριβα. Ενα δωμάτιο, για παράδειγμα στον παγετώνα της Αλάσκας στοιχίζει 1.000 ευρώ. Ενας κουκλίστικος ξενώνας στη Σκωτία όμως στα Χάιλαντς, στοιχίζει μόνο 75 ευρώ. TA NEA

Αρχόντισσα της Εύβοιας

Image by RobW_ via FlickrΦτιάξτε ατζέντα και περιηγηθείτε στην Κάρυστο, ένα κράμα νησιώτικου και ορεινού προορισμού της Νότιας Εύβοιας, στη σκιά της Οχης 

Η Κάρυστος δεν είναι απλώς μια ωραία- και ρυμοτομημένη άρτια λόγω Οθωνα και Βαυαρών- πόλη της Νότιας Εύβοιας. Είναι μια ιδανική εκδρομή για Σαββατοκύριακο με παραλία, βουνό και ατμόσφαιρα σε... ένα πλάνο!

Για αρχή τα νεοκλασικά κτίρια, όπως το Δημαρχείο του 1896 και το Μπούρτζι , ο πύργος που βάζει τη δική του πινελιά στην ανατολική πλευρά του λιμανιού της Καρύστου και χρησιμοποιείται ως χώρος εκδηλώσεων. Στη συνέχεια, η περαντζάδα στο λιμάνι με τις ταβέρνες και τα ουζερί και η βόλτα- βόρεια- που οδηγεί στο περίφημοΚοκκινόκαστρο ή Castello Rosso. Οι κατακτητές του εναλλάχθηκαν μέσα στα χρόνια (Βυζαντινοί, Φράγκοι και Ενετοί, Τούρκοι), αλλά σήμερα ανήκει στα ζευγάρια και τους επισκέπτες που περιηγούνται το μεσαιωνικό στολίδι και απολαμβάνουν τις υπέροχες εικόνες από τις επάλξεις του, στη σκιά της Οχης. Στην πόλη, μπορείτε να επισκεφθείτε το Αρχαιολογικό Μουσείο (τηλ. 22240 25661) όπου αποτυπώνεται η αρχαία κατοίκηση της περιοχής και θα δείτε ορισμένα ενδιαφέροντα ευρήματα από ταδρακόσπιτα της Οχης και των Στύρων αλλά και άλλων περιοχών γύρω από την Κάρυστο.

Επίσης, μια βόλτα αξίζουν και το Λαογραφικό Μουσείο Χ. Β. Δεληγιώργη (τηλ. 22240 22452) και η Βιβλιοθήκη της πόλης με την πλούσια βιβλιογραφία- 11.000 τόμοι- και τον χώρο μελέτης. TA NEA

“Η Μύκονος είναι το καλύτερο νησί στην Ευρώπη και το 2010”

Image via WikipediaΩς καλύτερο ευρωπαϊκό νησί επέλεξαν για μια ακόμη χρονιά τη Μύκονο οι αναγνώστες της αμερικάνικης έκδοσης του περιοδικού Condé Nast Traveler, απονέμοντας στο νησί το Condé Nast Traveler Readers’ Choice Award. Η Μύκονος ξεπέρασε και πάλι τα πλέον ανταγωνιστικά νησιά της Μεσογείου και της Νότιας Ευρώπης στην κατηγορία «Καλύτερο Ευρωπαϊκό Νησί» (“Best European Island”), μεταξύ των οποίων την Ίμπιζα, το Κάπρι, τη Μαδέρα και τη Μαγιόρκα, συμπληρώνοντας τη μεγαλύτερη συνολικά βαθμολογία (78.0). Τα αποτελέσματα της έρευνας για την άποψη των αναγνωστών του περιοδικού, η οποία ήταν σε εξέλιξη από τον Απρίλιο του 2010, ανακοινώνονται αναλυτικά στο τεύχος Νοεμβρίου του περιοδικού, το Readers’ Choice Issue, που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες.

«Αισθανόμαστε ικανοποίηση αλλά και δικαίωση που το νησί μας κέρδισε και πάλι τις προτιμήσεις των Αμερικανών τουριστών. Αυτό σημαίνει ότι η κοινή προσπάθεια του Δήμου, των επαγγελματιών και όλων των κατοίκων βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση και έχει την αναγνώριση των χιλιάδων αναγνωστών του εγκυρότερου ταξιδιωτικού περιοδικού του κόσμου», δήλωσε για τη βράβευση αυτή ο Δήμαρχος Μυκόνου, κ. Αθανάσιος Κουσαθανάς – Μέγας.

Υψηλές βαθμολογίες, όμως, στις προτιμήσεις των αμερικανών αναγνωστών του περιοδικού Condé Nast Traveler, απέσπασαν και ελληνικά ξενοδοχεία resort, στην κατηγορία Best European Resort. Συγκεκριμένα, στην εικοσάδα της κατηγορίας βρέθηκαν το Mykonos Grand Hotel Resort (στην παραλία του Αγίου Ιωάννη) και το Elounda Mare της Elounda SA, καταλαμβάνοντας την 15η και 17η θέση αντίστοιχα.

Η απονομή των βραβείων Readers’ Choice του περιοδικού έγινε σε gala black tie event την προηγούμενη Τρίτη (12 Οκτωβρίου 2010) στο IAC Building στη Νέα Υόρκη, όπου παρέστησαν προσωπικότητες του Παγκόσμιου Τουρισμού, σημαντικοί αμερικανοί tour operators και δημοφιλείς ηθοποιοί και τηλεοπτικοί παρουσιαστές. Την τελετή απονομής των βραβείων παρουσίασαν ο ηθοποιός Liev Schreiber και το μοντέλο και ηθοποιός Angie Harmon, ενώ παρέστησαν και συμμετείχαν στην ανακοίνωση των βραβείων ο Matt Dillon, η Marcia Gey Harden, η Kate Rutherford, η Kerry Washington, ο Penn Badgley και ο συνθέτης Marvin Hamplisch.

H αμερικανική, ιταλική και ισπανική έκδοση του περιοδικού Condé Nast Traveler αντιπροσωπεύεται στην Ελλάδα από την MTC GROUP.

Τα «πιθάρια» της Χρυσούλας και ο πίθος των Δαναϊδων

Ο ξενώνας «ΠΙΘΑΡΙΑ» στην Πελασγία Φθιώτιδας είναι πνιγμένος μέσα στα ελαιόδεντρα, δίπλα στο εκκλησάκι της Παναγιάς, με ψυχή αγρότισσας. Η κυρία Χρυσούλα επέλεξε να παραμείνει στην Πελασγία, ως αγρότισσα. Είναι παντρεμένη με τον αρτοποιό Νίκο Κόμνο και έχουν μια κόρη στο Γυμνάσιο. Ασχολήθηκε από νωρίς με το χωριό της, ως Δημοτική Σύμβουλος Πελασγίας, ως υπεύθυνη του Λαογραφικού Μουσείου Πελασγίας, ως μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πελασγίας, ως υπεύθυνη στο ΚΑΠΗ Πελασγίας, στον Σύλλογο Γονέων Σχολείου Πελασγίας και σε ότι είχε μέσα του την «Πελασγία».

Η επίσκεψη στα ΠΙΘΑΡΙΑ είναι μια αναζωογόνηση στα αγροτικά επαγγέλματα, τις αξίες και τον αγροτικό τρόπο ζωής, που δυστυχώς σήμερα όλο και περισσότερο αισθανόμαστε να «βιάζεται» από πολυπράγμονες αστούς, λόγω ανυπαρξίας ενιαίου σοβαρού αγροτοσυνδικαλιστικού «μη κρατικοδίαιτου» κινήματος.

Η κα. Χ. Χαλκιά έχει βιώσει όλα τα απαράδεκτα προβλήματα του αυθεντικού αγροτουρισμού, σε ένα ανίκανο κράτος, το οποίο 20 χρόνια μετά τις πρώτες χρηματοδοτήσεις στον αγροτουρισμό, μέχρι σήμερα δεν έχει ακόμα διαμορφώσει το πλαίσιο για να μπορούν οι αγρότες να αναπτύξουν και αυτήν τους την δυνατότητα. Σήμερα τον αγροτουρισμό λυμαίνονται κάθε μορφής συνταξιούχοι του δημοσίου και των ΔΕΚΟ, αλλά και επιχειρηματίες, οι οποίοι λόγω της ανυπαρξίας θεσμικού πλαισίου, υφαρπάζουν «την κρέμα της κρέμας» των αγροτικών επαγγελμάτων.

Η κα Χρυσούλα, παρά το ότι η απόφαση χρηματοδότησής της, στο ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας 2000-2006 για προϋπολογισμό 380.166 €, αναφέρει ολογράφως και ευκρινώς, ότι «χρηματοδοτείται η γεωργός Χ. Χαλκιά», εξαναγκάσθηκε να συμβιβασθεί με τον ΟΑΕΕ, και ακόμα παρά το Μητρώο (Μη) Αγροτών, δεν έχει ξεκαθαρίσει από τους αστούς γραφειοκράτες, ότι ήταν, είναι & θέλει να μείνει αγρότισσα.

Και βέβαια ακολουθούν όλα τα προβλήματα, ενός ανίκανου να καθορίσει σαφούς κανόνες λειτουργίας κράτους, όσον αφορά την παρασκευή γλυκών, όπως έκανε τόσα χρόνια στο σπίτι της και πρόσφερε στους φιλοξενούμενους της, δεν μπορεί να κάνει το ψωμί της στις εγκαταστάσεις, δεν μπορεί να κάνει το δικό της λάδι, δεν μπορεί να προσφέρει στους φιλοξενούμενούς της ούτε τις υπέροχες ελιές της, που βρίσκονται στα ελαιόδεντρα μπροστά από τον ξενώνα της.

Η κα Χρυσούλα δεν έχει το «θεσμικό πλαίσιο» για να μπορεί να συντροφευθεί στις αγροτικές της εργασίας από τους φιλοξενούμενούς της, δεν μπορεί να τους μάθει να κάνουν πίττες και άλλα φαγητά, δεν μπορεί να τους μάθει τους χορούς με τους οποίους μεγάλωσε, διότι στην «αστικών προτύπων γραφειοκρατία», μια συντεχνία, που μετέχει πιθανώς στα πολιτικά παιχνίδια εξουσίας, «εξασφαλίζεται» με ειδικές άδειες.

Και η παραδοσιακή ελληνική αγροτική φιλοξενία δεν βρίσκει διέξοδο σε ένα αφυδατωμένο κανονισμό λειτουργίας «ενοικιαζόμενων δωματίων», αφού αγροτουρισμός δεν είναι ενοικιαζόμενα δωμάτια, ούτε ξενοδοχεία, ούτε Τουρισμός Υπαίθρου, ούτε Οικοτουρισμός, ούτε Τουρισμός Φύσης, ούτε Ορεινός Τουρισμός, ούτε άλλα είδη ειδικού τουρισμού. ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ είναι τουριστικές υπηρεσίες που προσφέρονται από αγρότες, στις εγκαταστάσεις τους, όπου απασχολούνται και έχουν τα εισοδήματά τους από αυτές τις αγροτικές εργασίες (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, δασοπονία), με τον δικό τους (υγιεινό) τρόπο ζωής.

Στα ΠΙΘΑΡΙΑ, που είναι στην άκρη της Πελασγίας, με θέα τη θάλασσα, τον κάμπο και το λόφο του Κάστρου, μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου στην αυλή, στην βεράντα ή κοντά στο τζάκι. Μπορείς να γευτείς ντόπιες παραδοσιακές συνταγές: κόκορα κρασάτο, αρνάκι φρικασέ, κυνήγια της περιοχής, χειροποίητες πίττες κλπ. 6976978922.

Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382.

«Μικρό καλοκαίρι» στις παραλίες του Πηλίου

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΠΟΛΛΑΣ
Για το βουνό Πήλιο ό,τι και να πω είναι λίγο. «Μαγευτικό» είναι η λέξη που του ταιριάζει. Το ίδιο μαγευτικές είναι και οι παραλίες του, που είναι πολλές και για όλα τα γούστα. Κι αυτό επειδή η γεωμορφολογία είναι τέτοια. Το Πήλιο και η χερσόνησός του έχει το Αιγαίο Πέλαγος από τη μία πλευρά και τον Παγασητικό κόλπο από την άλλη.
Παραλίες πολύ ή λιγότερο ήσυχες και απομονωμένες και παραλίες κοσμικές με beach bars, ξαπλώστρες και τα συναφή. Παραλίες με ψιλή άμμο, με χοντρή άμμο, με βότσαλο ή κροκάλες. Ολες όμως με διαυγή κρυστάλλινα νερά.
Κάνω χοντρικά το διαχωρισμό στις παραλίες του βόρειου Πηλίου, αυτές δηλαδή που βρίσκονται κάτω από τον κύριο όγκο του βουνού, και σε αυτές του νότιου Πηλίου, αυτές δηλαδή που βρίσκονται από το ύψος της Αργαλαστής και κάτω, στο Αιγαίο ή τον Παγασητικό. Οχι μόνο για λόγους γεωγραφικής τάξεως, αλλά επειδή και όλο το τοπίο είναι διαφορετικό. Το βουνό δεν καθρεφτίζεται στα νερά και το τοπίο παίρνει κυκλαδίτικο χρώμα, ιδίως προς το Τρίκερι.
Τώρα, στην αρχή του φθινοπώρου, είναι η καλύτερη ίσως εποχή για τις θάλασσες του Πηλίου. Ηρεμες, χωρίς αέρα και με πολύ πιο ζεστά νερά.
Ολες οι παραλίες που αναφέρω προσεγγίζονται από ασφαλτόδρομο, ενώ κάποιες θέλουν ένα ελάχιστο περπάτημα. Και αρχίζουμε από ψηλά, από το Βορρά.
Χορευτό: Ο οικισμός του Χορευτού βρίσκεται κάτω από τη Ζαγορά. Η παραλία του είναι μάλλον η μεγαλύτερη στο β. Πήλιο. Εχει ψιλή και χοντρή άμμο στη βόρεια πλευρά, ενώ στην άλλη άκρη θα βρείτε και κροκάλες. Το βουνό ακριβώς από πάνω και η βλάστηση άφθονη. Σε δύο σημεία της παραλίας υπάρχουν ξαπλώστρες, αλλά πολύ περιορισμένες. Αν θέλετε να είστε μόνοι, περπατήστε από το βόρειο άκρο και πάνω, όπου θα βρείτε κι άλλες μικρές υπέροχες παραλίες.
Αγιοι Σαράντα: Βρίσκονται στα 3 χλμ. πιο νότια από το Χορευτό. Εξοχη χρυσαφένια αμμουδιά με λίγο ψιλό χαλικάκι. Πολλή η βλάστηση και άφθονη η σκιά. Υπάρχει ένα συμπαθέστατο beach bar με λίγες ξαπλώστρες.
Πλάκα: Είναι η επόμενη παραλία λίγο πριν από τον Αη Γιάννη, όπου αφήνουμε το αυτοκίνητο και περπατάμε 2 - 3 λεπτά. Αποτελείται από άμμο και λεπτό βοτσαλάκι, έχει κάποιες ομπρέλες και ξαπλώστρες, αλλά λόγω του πράσινου έχει και άφθονη σκιά.
Αη Γιάννης: Μεγάλη και εκτεταμένη παραλία μπροστά από το χωριό, που είναι από τα πιο γνωστά θέρετρα του Πηλίου με πολλούς επισκέπτες, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Η παραλία είναι χοντρή άμμος και βότσαλο, δεν είναι οργανωμένη, δεν υπάρχει σκιά, αλλά είναι μέσα στον οικισμό και κερδίζει κάθε χρόνο Γαλάζια Σημαία.
Παπά Νερό: Πανέμορφη παραλία με αμμουδιά, όπου το πράσινο φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Ειδυλλιακό μέρος με χρυσή άμμο και λεπτό βότσαλο που πολύ θα το ευχαριστηθείτε. Υπάρχουν κάποιες ξαπλώστρες, beach bar και ταβέρνα.
Νταμούχαρη: Μικρός γραφικότατος οικισμός που αποτελείται από δύο μικρούς κολπίσκους. Ο βόρειος που είναι ένα υπέροχο λιμανάκι και ο νότιος που είναι μια ιδιαίτερη παραλία με άγρια ομορφιά και έχει μεγάλα λευκά στρογγυλά βότσαλα (κροκάλες) και κρυστάλλινα νερά.
Φακίστρα: Καλά κρυμμένη από το βουνό και δυσπρόσιτη. Θα χρειαστεί να περπατήσετε το κατηφορικό μονοπάτι για περίπου 10 λεπτά (και μετά να το ανεβείτε)! Η «μαγική» βοτσαλόστρωτη παραλία, όμως, θα σας αποζημιώσει από κάθε άποψη. Απλώς να θυμηθείτε να έχετε λίγο νερό μαζί σας, γιατί κάτω εκτός από ομορφιά δεν υπάρχει τίποτε άλλο!
Μυλοπόταμος: Από τις πιο διάσημες παραλίες του Πηλίου, με την ιδιαιτερότητα να κόβεται στα δύο από ένα μεγάλο βράχο, που έχει όμως ένα άνοιγμα σαν σήραγγα για να περάσεις από τη μία στην άλλη. Χρυσαφένια η αμμουδιά με άμμο και λεπτό βοτσαλάκι και μπόλικη η σκιά από τους βράχους. Για να κατεβείτε χρειάζεται ένα ολιγόλεπτο περπάτημα. Το μόνο της ελάττωμα είναι πως μαζεύει πολύ κόσμο.
Λαμπινου: Ομορφη μικρή παραλία με άμμο και βοτσαλάκι λίγα μέτρα κάτω από το πανέμορφο και εγκαταλελειμμένο μοναστήρι της Παναγιάς της Λαμπιδόνας. Υπάρχουν ξαπλώστρες και beach bar.
Ν. ΠΗΛΙΟ
Παραλίες Συκιάς: Το χωριό διαθέτει δύο παραλίες, μία μεγάλη και μία μικρή. Η μεγάλη είναι η Πανταζή Αμμος προς τα βόρεια, με γκρι άμμο και λίγη πέτρα. Η μικρή είναι το Ποτόκι, μια παραλία «κουκλίστικη» με πάρα πολύ πράσινο, όπου εκβάλλει κι ένα μικρό ποταμάκι και επικρατεί η απόλυτη ερημιά.
Ποτιστικά: Η παραλία των Ποτιστικών είναι το επίνειο της Ξινόβρυσης. Εχει ψιλή άμμο, beach bar και εστιατόριο και κάμποση σκιά. Το ατού της είναι πως εκεί ο βοριάς κόβει λίγο.
Πάλτση: Η μεγάλη παραλία της Πάλτσης είναι από τις πιο γνωστές στην περιοχή. Αφθονη η σκιά από τα δέντρα της ποταμιάς, τα αλμυρίκια της παραλίας και τις εσοχές των βράχων. Είναι με ψιλή άμμο και πού και πού βοτσαλάκι.
Μορτιά: Μεγάλη κι επιβλητική παραλία με χοντρή άμμο και πέτρα. Σκιά θα βρείτε μόνο πλάι στα βράχια την κατάλληλη ώρα. Υπάρχει ταβέρνα.
Μικρό: Πανέμορφη παραλία στον ομώνυμο οικισμό, με πολύ πράσινο (άρα σκιά), ψιλή άμμο και βοτσαλάκι, beach bar και ταβέρνες.
ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟΥ
Θα βρείτε πάρα πολλές παραλίες στην πλευρά του Παγασητικού. Είναι όλες με ψιλή άμμο ή λεπτό βοτσαλάκι και διαυγή ήρεμα νερά, εδώ που δεν πιάνουν οι αέρηδες του Αιγαίου. Γύρω από τους οικισμούς της Μηλίνας, του Χόρτου, του Πάου, του Καλάμου, του Λεφόκαστρου και της Αφύσσου θα δείτε παραλίες ων ουκ έστιν αριθμός.


ΠΩΣ ΠΑΜΕ
Για να πάμε στο Βόλο από την Αθήνα θα διανύσουμε τόσο με το αυτοκίνητό μας όσο και με το ΚΤΕΛ Ν. Μαγνησίας περί τα 320 χλμ. Και από τον Βόλο προς τη Ζαγορά θα κάνουμε άλλα 45 χλμ., αν πάμε από το βουνό, ή άλλα 70 χλμ. περίπου, αν επιλέξουμε την παραλιακή διαδρομή.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Δεδομένου ότι τελειώνει η σεζόν και κάποια καταλύματα μπορεί να είναι στα κλεισίματα, καλό είναι πρωτού φτάσετε στον προορισμό σας, να τους κάνετε ένα τηλέφωνο. Ετσι για σιγουριά!
Enastron Hostel (Χορευτό, Τ/24260-23.475, 6932-264.240, www.enastronpilio.gr). Ομορφα και ευρύχωρα δωμάτια, «χωμένα» μέσα στα δέντρα, 70 μ. από τη θάλασσα. Είναι πλήρως εξοπλισμένα. Το δίκλινο τιμάται από 60 ευρώ και το πρωινό θα το φτιάξετε μόνοι σας!
Aρχοντικό Γκαγιάννη (Zαγορά, Τ/24260-23.391, www.villagayannis.gr). Πηλιορείτικο αρχοντικό πυργόσπιτο άριστα αναπαλαιωμένο, με οικογενειακή ατμόσφαιρα. Tο δίκλινο από 60 ευρώ μετά σπιτικού πρωινού.
Aρχοντικό Στάμου (Zαγορά, Τ/24260-23.880, www.staouhotel.com). Αρχοντικό του δωρητή της Παντείου Σχολής, αναπαλαιωμένο και διακοσμημένο εξαίρετα. Φιλικότατη εξυπηρέτηση. Tο δίκλινο από 60 ευρώ με πρωινό.
Hotel Damouchari (Νταμούχαρη, Τ/24260-49.840, www.pelion.com.gr/hotel/damouchari). Ομορφο και πολύ «ζεστό» μικρό ξενοδοχείο πάνω από το γραφικό λιμανάκι της Νταμούχαρης. Το δίκλινο για διαμονή 7 ημερών από 30 ευρώ μετά πρωινού.
Ακταίον (Κάλαμος, Τ/24230-55.710, www.aktaionhotel.com). Νεότευκτο, μικρό, όμορφο, σε μαγευτική τοποθεσία. Κάποια στιγμή θα κάνω εκεί τις διακοπές μου! Το δίκλινο από 60 ευρώ με πρωινό.
Των Ρόδων (Πλατανιάς, Τ/24230-71.268, www.peliondesroses.gr). Μικρό οικογενειακό ξενοδοχείο με απλά και ευρύχωρα δωμάτια, σπιτικό πρωινό και φιλικότατη εξυπηρέτηση. Το δίκλινο από 40 ευρώ με πρωινό και γεύμα!
Λήδα (Χόρτο, Τ/24210-27.931, www.ledahotel.gr). Ομορφη μονάδα με δωμάτια, studios και διαμερίσματα με τις δικές τους αυλές ή βεράντες. Το δίκλινο από 55 ευρώ μετά πρωινού.
Μύλος (Μύλος Τρικερίου, Τ/24230-91.192, www.hotelmylos.gr). Ομορφο μικρό οικογενειακό ξενοδοχείο με πολύ καλή εξυπηρέτηση. Το δίκλινο από 60 ευρώ μετά προγεύματος.
ΦΑΓΗΤΟ
• Αρετή ή Σταμούλης (Κατηγιώργης, Τ/24230-71.440). Ψαροταβέρνα που παίρνει άριστα, ακριβώς πάνω στην παραλία.
• Χρήστος (Κόττες, Τ/24230-91.094). Ψαροταβέρνα παρά θίν' αλός με φρέσκο ψάρι και μεζεδάκια.
• Μεϊντάνι (Ζαγορά, Τ/24260-22.626). Καλά κρέατα ψητά και σούβλας αλλά και μαγειρευτά.
• Πέτρος στο Xορευτό για την καλή κουζίνα και φρέσκο ψάρι.
• Αλέκα (Τσαγκαράδα, Τ/24260-49.380). Σταθερή αξία, όπου πάντοτε θα βρείτε ελληνική κουζίνα της προκοπής.
• Καραγάτσι (Νταμούχαρη, Τ/24260-49.840). Πολύ καλή και σπιτική κουζίνα από τη μητέρα του ιδιοκτήτη.
• Εν Πλω (Μηλίνα, Τ/24230-65.353). Αισθητικά άριστο, με πολύ καλή ελληνική κουζίνα και ευγενική εξυπηρέτηση.
• Ακταίον (Κάλαμος, Τ/24230-55.710). Στην ταβέρνα του ομώνυμου ξενοδοχείου θα βρείτε καλή κουζίνα και θα την απολαύσετε πλάι στη θάλασσα. Οπως πρέπει, δηλαδή


* Σημείωση: Οι τιμές διαμονής, ναύλων κτλ. που αναφέρονται στον εκάστοτε προορισμό, είναι αυτές που ίσχυαν κατά την χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.  ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η Σίφνος είναι το νησί της αρμονίας

Από τα πιο χαρακτηριστικά κυκλαδίτικα νησιά, η Σίφνος βρίσκεται στο κέντρο ενός νοητού τριγώνου που ορίζεται από τα νησιά Σέριφο, Κίμωλο και Αντίπαρο ...

Η Σίφνος είναι το νησί της αρμονίας: Οι κατάλευκοι οικισμοί της δένουν θαυμαστά με το φυσικό τοπίο, οι ακτές της ζωγραφίζουν γραφικούς όρμους, κολπίσκους και απάνεμες αμμουδιές της, οι παλιές εκκλησίες και τα μοναστήρια συνδυάζονται αρμονικά με το βενετσιάνικο κάστρο και τους αρχαίους πύργους της. Η σοφή καλλιέργεια της γης δίνει αγνά τοπικά προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας. Η τέχνη του πηλού, η φιλοξενία και οι γιορτές των κατοίκων συνθέτουν ένα αρμονικό σύνολο που συναρπάζει και γοητεύει κάθε ταξιδιώτη. Η Σίφνος δεν είναι απλά ένα νησί προικισμένο με πανέμορφη φύση. Η ιστορία της είναι μακραίωνη, ο πολιτισμός της αξιόλογος, ενώ και σήμερα ακόμη διατηρούνται αναλλοίωτες παλιές παραδόσεις και έθιμα, που έχουν άμεσες αναφορές στους αρχαίους χρόνους. Επιπλέον, το νησί έχει σημαντική πνευματική παράδοση, καθώς υπήρξε η πατρίδα επιφανών ποιητών, όπως του Αρ. Προβελέγγιου, του Αντ. Πρόκου, του Στ. Σπράντσα, του Ι. Γρυπάρη κ.ά. Η Σίφνος ανήκει στις δυτικές Κυκλάδες, έχει έκταση 74 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μήκος ακτών 70 χιλιόμετρα. Πρωτεύουσά της είναι η Απολλωνία, χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε τρεις απαλόγραμμους λόφους στο κεντρικό τμήμα του νησιού, ένας πανέμορφος οικισμός με πλακόστρωτους δρόμους, ασπρισμένα κυβόσχημα σπίτια και γραφικές εκκλησιές με περίτεχνα καμπαναριά και λευκούς ή γαλάζιους τρούλους, που λάμπουν κάτω από το «απολλώνιο» φως του Αιγαίου. Η Απολλωνία αποτελεί σχεδόν ενιαίο σύμπλεγμα με άλλους έξι παραδοσιακούς οικισμούς -ένα οικιστικό φαινόμενο που δεν συναντάμε σε κανένα άλλο νησί των Κυκλάδων- καθώς ένας πεζόδρομος από τον Αρτεμώνα φτάνει έως την Καταβατή, αφού περάσει από το 'Ανω Πετάλι και την Απολλωνία (διαδρομή 1), ενώ με πλακόστρωτο συνδέονται και οι οικισμοί 'Αγιος Λουκάς, Εξάμπελα και Κάτω Πετάλι (διαδρομή 3). Η πεζοπορία είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να γνωρίσει ο επισκέπτης τα χωριά της Σίφνου, αλλά και το τοπίο της, με τις χαρακτηριστικές «θεμωνιές» -μικρά αγροτόσπιτα διάσπαρτα σε όλο το νησί- και τις πεζούλες, που εναλλάσσονται με ελαιώνες και δάση από κέδρους και βελανιδιές. Το τμήμα του νησιού από τον Προφήτη Ηλία μέχρι τις δυτικές ακτές είναι μια περιοχή με πολλές πηγές, καταπράσινη ακόμα και το καλοκαίρι. Ταυτόχρονα η πεζοπορία θα αποκαλύψει στον επισκέπτη έναν μακραίωνο πολιτιστικό πλούτο: από τις προϊστορικές ακροπόλεις και τους αρχαίους πύργους (στη Σίφνο έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 55 πύργοι-φρυκτωρίες του 6ου έως και του 3ου αιώνα π.Χ.) μέχρι τη θαυμαστή τέχνη του πηλού των συγχρόνων. Tο νησί που συντηρεί την παράδοση "Αν ο πλούτος της Σίφνου στην αρχαιότητα οφειλόταν στον χρυσό και τον άργυρο, τους τελευταίους δύο αιώνες οφείλεται στους ποιητές, τους λογοτέχνες τους κεραμίστες, τους αγρότες, τους χτίστες της πέτρας." Σίφνος. Στο κυκλαδίτικο τοπίο της άνθισε ο πολιτισμός μέσα από την καθημερινότητα, τις γιορτές, τα πανηγύρια, το άσπρισμα των σπιτιών, τη φροντίδα των μονοπατιών, τη διατήρηση των ξερολιθιών στα χωράφια, τη σοφή καλλιέργεια της γης, τη δημιουργία των έργων τέχνης από πηλό, το μάζεμα της ελιάς, το αντάμωμα με την αλμύρα της θάλασσας. Σίφνος. Οι οικισμοί της δεμένοι αρμονικά με το φυσικό τοπίο υπογραμμίζουν ακόμα και σήμερα την ανάγκη σεβασμού του πολιτισμού και του φυσικού περιβάλλοντος που δέθηκαν αρμονικά μεταξύ τους στο πέρασμα των αιώνων. Σίφνος. Εδώ θα βρει κάποιος ακόμα διαδρομές χαραγμένες με πέτρες, δάση από κέδρους και βελανιδιές, σχίνα και ελαιώνες, αμμόλοφους και φυτά της παραλίας (όπως τα κρινάκια) που απειλούνται με εξαφάνιση από τις μεσογειακές ακτές. Σίφνος. Σήμερα μας καλεί να περάσουμε σε ένα μέλλον πιο φιλικό στον πολιτισμό και το περιβάλλον που δημιούργησαν, αλλά και σεβάστηκαν οι προηγούμενες γενιές. Η Σίφνος σήμερα είναι γνωστή κυρίως ως τόπος παραθερισμού για το εξαίρετο φυσικό κάλλος της, την πνευματικότητα, τη φιλοξενία των κατοίκων της, τους κάτασπρους παραδοσιακούς οικισμούς της, τις πολυάριθμες και γραφικές εκκλησίες της, τα ιστορικά μοναστήρια της και τις πολυσύχναστες και απόκρυφες παραλίες της, το θησαυρό της στους Δελφούς και τους πολυάριθμους αρχαίους πύργους της,δημιουργήματα της χρυσής της εποχής. Παράλληλα αξιόλογη υπήρξε η συμβολή των Σιφνιών στις επιστήμες στις τέχνες και τα γράμματα. Έχει γραφεί χαρακτηριστικά ότι "Αν στην αρχαιότητα ο πλούτος της Σίφνου μετριόταν σε χρυσό και άργυρο τους δύο τελευταίους αιώνες μετριέται σε πνευματικό πλούτο". Ειδικότερα μεγάλος αριθμός Σιφνιών συνέβαλλε στη διοργάνωση, κοινωνική αναβάθμιση και ανάπτυξη του ελεύθερου ελληνικού κράτους: πολιτικοί, δάσκαλοι, θρησκευτικοί ηγέτες, αγωνιστές, δημοσιογράφοι, κορυφαίοι νομικοί, οικονομικοί παράγοντες κ.α. Η λογοτεχνική σχολή της Σίφνου είναι σήμερα μία από τις σπουδαίες τοπικές σχολές με δεκάδες εκπροσώπους αλλά και πλήθος λαϊκών ποιητών που δικαιολογούν πως η Σίφνος χαρακτηρίστηκε ως "νησί των ποιητών", με κορυφαίους τον Ιωάννη Γρυπάρη, τον Κλεάνθη Τριανταφύλλου ή Ραμπαγά, τον Αριστομένη Προβελέγγιο, το Στέλιο Σπεράντσα, το Θεοδόση Σπεράντσα, τον Αρίστο Καμπάνη, τον Αντώνιο Μαγγανάρη- Δεκαβάλλε, τον Αντώνη Πρόκο, τον Τίτο Πατρίκιο, το Νίκο Γ. Σταφυλοπάτη, που επιμελήθηκε την Ανθολογία Σιφνίων ποιητών και τη βραβευμένη από την Ακαδημία συλλογή λαϊκών τραγουδιών και καλάντων, το θεατρικό συγγραφέα Μανόλη Κορρέ, το λαογράφο Μάνο Φιλλιπάκη, το δημοσιογράφο και λογοτέχνη Γιώργο Ξ. Ματζουράνη, τους εκπαιδευτικούς και συγγραφείς Νίκο Καλαμάρη, Αντώνιο Γ. Τρούλλο, Γ. Β. Πρόκο κ.ά. Ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη συνεισφορά του τον φιλόλογο και πρ. Διευθυντή Γυμνασίου- Λυκείου Σίφνου κ. Νίκο Προμπονά. www.sifnos.gr